തുളസിദളം 6 [ശ്രീക്കുട്ടൻ] 632

“അതൊക്കെയുണ്ട്… നീപോയി പല്ലുതേച്ച് കുളിച്ച് വാ… വായ നാറീട്ട് വയ്യ…”

“കുളിക്കാനോ… എനിക്ക് വയ്യ… നാളെ കുളിക്കാം…”

കിച്ച മടിപിടിച്ചു തല മാന്തി

“ചീ… വൃത്തികെട്ട ജന്തു… പോയി കുളിച്ചിട്ടുവാടി അസത്തെ…”

വൃന്ദ അവളെ തള്ളി കുളിമുറിയിലേക്കയച്ചു,

••❀••

ഉമ്മറത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു രുദ്രും ഭൈരവും

രുദ്ര് ഫോണിൽ തോണ്ടിയിരുന്നു,

ഭൈരവ് അവനെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയിരുന്നു, എപ്പോഴോ രുദ്ര് മുഖമുയത്തിയപ്പോൾ തന്നെത്തന്നെ നോക്കി ഗൗരവത്തിൽ നെറ്റി ചുളിച്ചിരിക്കുന്ന ഭൈരവിനെ കണ്ടു

രുദ്ര് പുരികമുയർത്തി എന്താ എന്ന് ചോദിച്ചു,

“എന്താ നിൻറുദ്ദേശം…?”

ഭൈരവ് ചോദിച്ചു

“എന്തുദ്ദേശം…?”

“അതല്ലേ ഞാനങ്ങോട്ടു ചോദിച്ചത്…? ഇന്ന് രാവിലെ മുതൽ ആ പാവം കൊച്ച് നിന്റെ മുഖത്തുനോക്കി ചിരിക്കുന്നു… എന്നിട്ടവൻ മോന്തേം കേറ്റിപിടിച്ചു നടക്കുന്നു…”

അത് കേട്ട് രുദ്ര് ഒന്ന് ചിരിച്ചു

“നീയെന്താ കിണിക്കുന്നേ…?”

“അയ്യോ… നമ്മള് പാവം… ഇനിയെങ്ങാനും ഞാൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചാൽ ദേവടത്തെ കൊച്ചുതമ്പുരാട്ടിക്ക് ഉവ്വാവ് വന്നാലോ…”

രുദ്ര് പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു

“ഡാ… പുല്ലേ… കൂടുതൽ വെയിറ്റ് ഇടല്ലേ… ആ കൊച്ചിന്റെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം അറിഞ്ഞോണ്ട്… നീ കളിക്കല്ലേ…”

“എന്ത് കാര്യങ്ങൾ…? അവളല്ലേ എന്നെ കളിപ്പിക്കുന്നെ… അവൾക്ക് എന്നോടുള്ള സ്നേഹം അവളോളിപ്പിച്ചു വച്ചിരിക്കുകയല്ലേ…? ഞാനവളോട് കെഞ്ചിപ്പറഞ്ഞതല്ലേ…? അവള് കേട്ടോ…? അവൾക്ക് വക്കാലത്തു പറയാൻ നീയൊണ്ട്… എനിക്കോ…?”

രുദ്ര് ചോദിച്ചു

“എടാ… പാവല്ലേടാ അവള്…?”

“എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് ഞാനവളോട് പറഞ്ഞു, അതിനുള്ള മറുപടിയും അവള് തന്നു, ഇനിയതിനൊരു മാറ്റം വരുമ്പോ അവളെന്നോട് വന്ന് പറയട്ടെ…”

പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മൊബൈലിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി,

ഭൈരവ് ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ട് എഴുന്നേറ്റു

കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് വൃന്ദയും കിച്ചയും കുഞ്ഞിയും കണ്ണനും കൂടി പുറത്തേക്ക് വന്നു,

വൃന്ദയെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന രുദ്രിനെക്കണ്ടു വൃന്ദ ഒന്നുകൂടി അവനെനോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു, രുദ്ര് പെട്ടന്ന് മുഖം മാറ്റി, അത് കണ്ട വൃന്ദയുടെ മുഖം വാടി, ഭൈരവ് അവനെ കലിപ്പിച്ചു നോക്കി

“ഹലോ…”

ഭൈരവ് കിച്ചയെ നോക്കി നൂറ് വാൾട് പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു, അതിനവൾ അവന് ചുണ്ട് കോട്ടി ഒരു പുഞ്ചിരി കൊടുത്തു,

“ഹലോ രുദ്രേട്ടാ… സുഖമാണോ…?”