തുളസിദളം 7 [ശ്രീക്കുട്ടൻ] 653

ആക്കൂട്ടത്തിൽ മാളവിക പറഞ്ഞു, കിച്ച അവളെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കിയിട്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു, കിച്ചയെക്കണ്ടു അവന്റെ മുഖം വിടർന്നു, അവൻ അവളെ നോക്കി നിന്നു,

കിച്ചയുടെ ചുണ്ടിലും പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞെങ്കിലും അത് മറച്ച് ഗൗരവത്തിൽ അവനെക്കടന്ന് മുന്നോട്ട് പോകാൻ തുടങ്ങി

“ഹലോ… മിസ് ഉണ്ണിയാർച്ച…”

ഭൈരവ് അവളെ വിളിച്ചു

“മ്… എന്ത് വേണം…?”

അവൾ ഗൗരവത്തിൽ ചോദിച്ചു

അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ കൂട്ടുകാരികൾ അവനടുത്തെത്തിയിരുന്നു,

“ഹലോ… ഭൈരവേട്ടാ…”

ഓരോരുത്തരായി അവനോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി, അത് കണ്ട് കുശുമ്പ് കുത്തി കിച്ച അവരെ നോക്കി നിന്നു,

“നിങ്ങൾക്കെല്ലാം എന്നെ എങ്ങനറിയാം….?”

അവൻ ചോദിച്ചു

“നല്ല ചോദ്യം… ഇവിടെ കുറച്ച് നാളുകളായി ഭൈരവ പുരാണം കേട്ട് നടക്കുകയാ ഞങ്ങള്…”

അവർ കിച്ചയെ നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു, അതുകേട്ട് ഭൈരവ് അശ്ചര്യത്തോടെ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ നോക്കി,

“എന്താ എന്നെപ്പറ്റി ഈ ഉണ്ണിയാർച്ച പറയുന്നത്…?”

കിച്ചയെ നോക്കികൊണ്ട് ചോദിച്ചു

“ദേ… നിങ്ങള് വരുന്നുണ്ടോ…?”

പെട്ടെന്ന് കിച്ച ഇടക്ക് കയറിപ്പറഞ്ഞു

“നിക്കടി…. നിന്റെ ഭൈരവേട്ടനെ ഞങ്ങളൊന്നു പരിചയപ്പെടട്ടെ..”

കൂട്ടത്തിൽ വേദ പറഞ്ഞു, പിന്നീട് അവർ അവനെയും കൂട്ടി അടുത്തുള്ള കോഫിഷോപ്പിലേക്ക് നടന്നു, എല്ലാപേർക്കും കോഫിയും ജ്യൂസും ഓക്കേ പറഞ്ഞ്, എല്ലാവരും അവനോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി, കിച്ച മാത്രം മുഖം വീർപ്പിച്ച് അവരെ നോക്കിയിരുന്നു,

“ഇനി പറ എന്താ ഈ ഉണ്ണിയാർച്ച എന്നെപ്പറ്റി പറയുന്നത്…”

അവൻ അവരോട് ചോദിച്ചു

“എന്താ പറയാത്തത്… ഞങ്ങളുടെ കൃഷ്ണകുട്ടിയുടെ മനസ്സിൽ ഇടിച്ചു കേറിയിരിക്കയല്ലേ ഭൈരവേട്ടൻ…”

“ആണോ…?”

അവൻ അശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു

“അല്ല…”

കിച്ച പെട്ടെന്ന് കലിപ്പോടെ പറഞ്ഞു

“അല്ലേ…??”

അവളുടെ കൂട്ടുകാരികൾ ചോദിച്ചു

“അല്ല…”

അവൾ വീണ്ടും പറഞ്ഞു

“ഹോ… രക്ഷപ്പെട്ടു… നിന്റെ ഭൈരവേട്ടനാണെന്ന് വിചാരിച്ച് ഞാൻ വിഷമിച്ചിരിക്കയായിരുന്നു… താങ്ക്യൂ മുത്തേ…”

മാളവിക കിച്ചയുടെ കവിളിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു

“ഭൈരവേട്ടാ എന്റെ പേര് മാളവിക… ഇഷ്ടമുള്ളവർ മാളൂന്ന് വിളിക്കും, അവൾക്ക് താത്പര്യമില്ലാത്ത സ്ഥിതിക്ക് ചേട്ടന് വേണേ എന്നെ പ്രേമിച്ചോ…”

ഭൈരവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവനൊന്ന് ഞെട്ടി അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോ മാളവിക കണ്ണടച്ചു കാണിച്ചു, അത് കണ്ട് ഭൈരവ് ഒന്ന് ചിരിച്ചു