ടൈംമെഷീൻ [KOchoonj] 408

ഇതിനുമാത്രം എന്താ ഇത്ര കാര്യമായി ചെയ്യുന്നത് എന്ന് ചോദിച്ചാൽ പറയും.. ” നിങ്ങളെല്ലാം നോക്കിക്കോ… ഇനി നിങ്ങൾ ലോകപ്രശസ്ത ശാസ്ത്രജ്ഞൻ ശ്രീ മാധവമേനോന്റെ പേരിലായിരിക്കും ഇനി ലോകത്തിൽ അറിയപ്പെടാൻ പോണേ.. ലോകത്തിൽ ഇതുവരെ സാധിക്കാത്ത ഒരു കാര്യം ഞാൻ ചെയ്യാൻ പോകുവാ.. കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾക്കൂടി നിങ്ങൾ കാത്തിരുന്നാൽ മതി..”

ഞാൻ കുറെ ആലോചിച്ചു… എന്താണ് ഇത്രവലിയ കാര്യം.. അച്ഛൻ എന്തായാലും ചുമ്മാ ഇങ്ങനെ പറയില്ല.. എന്തോ വലുതായി കണ്ടുപിടിക്കാനുള്ള തുമ്പു കിട്ടിയിട്ടുണ്ടാകും.. അങ്ങനൊക്കെ ചിന്തിച്ചപ്പോൾ എന്റെ ഉള്ളിലെ കൗതുകം എനിക്ക് അടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. അതറിഞ്ഞേ തീരു എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു.. അതിനു ആ പരീക്ഷണശാലയിൽ കയറി നോക്കുക എന്ന മാർഗം മാത്രമേ ഉള്ളു.. ആ ഒരു കാര്യം കണ്ടറിയാനാണ് ഈ രാത്രിയിൽ ഞാൻ ഇങ്ങനെ പാത്തും പതുങ്ങിയും പോണെ..

മൊബൈൽ ഫ്ലാഷിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ ഞാൻ അച്ഛന്റെ പരീക്ഷണശാലയുടെ മുന്നിലെത്തി… ലോക്ക് ചെയ്തിരിക്കുകയാണ്.. മുന്നിലെ പൂ ചട്ടിയുടെ അടിയിലാണ് താക്കോൽ.. നിരീക്ഷിച്ചു കണ്ടുപിടിച്ചതാ താക്കോലിരിക്കുന്ന സ്ഥലം.. ഞാൻ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ ആ പൂച്ചട്ടി പൊക്കി താക്കോൽ എടുത്തു… ഇടക്കുന്നു വൃത്തികെട്ട കൊതുകുകൾ എന്നെ കുത്തിനോവിക്കുന്നുണ്ട്.. സാരില്ല.. സഹിക്കാം.. ഞാൻ പതിയെ കതക് തുറന്നു.. ഭാഗ്യം വലിയ ശബ്ദം വന്നില്ല.. ഉള്ളിൽ വാൻ ഇരുട്ടാണ്.. ഞാൻ മൊബൈൽ ഫ്ലാഷ് അകത്തേക്ക് കാണിച്ചു ശ്രദ്ധിച്ചു ചുവടുകൾവച്ചു.. എന്നിട്ടു പതിയെ ഡോർ ചാരി…

ലൈറ്റ് ഇട്ടാലോ…. വേണ്ട . അച്ഛനെങ്ങാനും മുള്ളാൻവല്ലോം എഴുന്നേറ്റാൽ ചിലപ്പോൾ പണിയാകും.. ഞാൻ മൊബൈൽ ഫ്ലാഷ് ചുറ്റുപാടും ഒന്ന് ഓടിച്ചു.. ഇതെന്താ… ആക്രിക്കടയോ… ഒരുമാതിരി ആക്രിസാധാനങ്ങൾ കൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നപോലെ… ചുറ്റുപാടും പലതരം ഐറ്റംസ്.. പഴയ മോട്ടോറുകളും പഴയകാലത്തെ കുറച്ചു ക്ലോക്കുകളും പിന്നെ എന്തൊക്കെയോ സാധനങ്ങൾ..