ടോമിയുടെ മമ്മി കത്രീന 1 [Smitha] 330

അവളുടെ മുഖത്ത് കുസൃതി പുഞ്ചിരി വിടരുന്നത് അവൻ കണ്ടു.
‘ഗേൾ ഫ്രണ്ടാ?”
“പോ മമ്മി, ഗേൾ ഫ്രണ്ട് !”
രുചിയോടെ ദോശയും ചമ്മന്തിയും കഴിച്ചുകൊണ്ട് ടോമി ഒച്ചയിട്ടു.
“അതെന്താ ഒരു അവജ്ഞ? ഒരു പുച്ഛം?”
കത്രീന ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
എന്റെ ഗീവർഗീസ് പുണ്യാളാ!
ടോമി അദ്‌ഭുതത്തോടെ കത്രീനയെ നോക്കിയിരുന്നു.
എപ്പോഴും ഈ മമ്മിയ്ക്ക് ഇങ്ങനെ ഹാപ്പിയായി ഇരുന്നാലെന്താ? ചിരിച്ചാലെന്താ? എന്ത് സുന്ദരിയാണ് അപ്പോൾ?
“എന്താടാ? പിന്നേം എവിടേലും പാറ്റയോ തേളോ വീണോ?”
“പിന്നെ!”
ടോമി വീണ്ടും ഒച്ചയിട്ടു.
“മമ്മീടെ മേത്ത് തേളോ പഴുതാരയോ കണ്ടാൽ ഞാൻ ഇങ്ങനെ നോക്കി നിക്കുവോ?”
“പിന്നെ മോനെന്താ മമ്മിയെ അങ്ങനെ നോക്കണേ?”
മമ്മിക്കെപ്പോഴും എന്നെ “മോൻ” എന്ന് വിളിച്ചാലെന്താ? എന്തൊരു തേനിന്റെ രുചിയും പൂവിന്റെ മണവുമാണപ്പോൾ!
“എങ്ങനെ നോക്കാതിരിക്കും മമ്മി?”
അവൻ ചിരിച്ചു.
“മമ്മിയിങ്ങനെ വിടർന്ന് ഉലഞ്ഞ് ഒരു പൂമരം പോലെ ഇങ്ങനെ നിക്കുവല്ലേ എന്റെ മുമ്പിൽ!”
ടോമി സാവധാനം, സ്വരം ഏറ്റവും മൃദുവാക്കി, സ്വരത്തിൽ സംഗീതമലിയിച്ച് അവളുടെ വിടർന്ന കാന്തികത നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
അവന്റെ വാക്കുകൾ കത്രീനയിൽ മാന്ത്രികമായ ചലനമുണ്ടാക്കി.
കണ്ണുകളിൽ എപ്പോഴുമുള്ള പ്രകാശം കൂടുതൽ സുഗന്ധിയായി.
കവിളുകളിൽ നാണത്തിന്റെ ചേതോഹരമായ മഴവിൽ ചുവപ്പ് വിരിഞ്ഞു.
അധരത്തിൽ നേരിയ ചലനത്തിന്റെ വിറയൽ.
മാറിടം ത്രസിച്ചലഞ്ഞു.
“പോടാ…നീ ചുമ്മാ…”
മനസ്സുലയ്ക്കുന്ന വ്രീളാഭംഗിയിൽ പൊതിഞ്ഞ് അവളിൽ നിന്ന് വാക്കുകൾ പുറത്തേക്ക് വന്നു.
“പോടാ..നീ ചുമ്മാ!”
ടോമി അവളുടെ വാക്കുകൾ പരിഹാസത്തോടെ അനുകരിച്ചു.
“മമ്മിയ്ക്ക് ഞാൻ പറയണ കേട്ടിട്ട് കുളിര് കോരീട്ടു നിക്കാൻ പറ്റണില്ല ഇപ്പം. കള്ളി സുഖിച്ച് കൊഴഞ്ഞ് നിക്കുവാ…എന്നിട്ട് ഒരു ആക്റ്റിങ്!”
“ചെറുക്കാ!”
ലജ്ജ വിടാതെ കത്രീന പിന്നെയും പറഞ്ഞു.
“നീ പൊക്കോണം! വെറുതെ ഓരോന്ന് പറയാതെ!”
“ഹോ!”
ടോമി വീണ്ടും അതേ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“ആ രഞ്ജിത്തോ ലാൽജോസോ കാണണ്ട! മമ്മൂട്ടിടെയോ പൃഥ്‌വിരാജിന്റെയോ ഹീറോയിനായി എപ്പം കാസ്റ്റ് ചെയ്യൂന്ന് ചോദിച്ചാ മതി!”
“എന്റെ ചെറുക്കാ നീയൊന്ന്….! ശ്യോ! ഇവന്റെ കാര്യം…!”
കത്രീന ഒരു കൈകൊണ്ട് മുഖം പാതി മറച്ച് ലജ്ജയിൽ കുതിർന്നുലഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.