ടോമിയുടെ മമ്മി കത്രീന 3 [Smitha] 382

നൈറ്റി ഇടുന്നതിനിടയിൽ കത്രീന ചോദിച്ചു.
“ആ വളളിപോലെ ഉണങ്ങിക്കരിഞ്ഞവനോ? അവന് പെണ്ണ് കെട്ടാനൊള്ള ശേഷിയൊക്കെ ഒണ്ടോടീ?”
“ആർക്കറിയാം. കമ്മീഷൻ കിട്ടുന്ന ഇടപാടല്ലേ? കുഞ്ഞാഞ്ഞ വിടുവോ?”
കത്രീന ഡ്രസ്സ് ചെയ്ത കഴിഞ്ഞ് മൂവരും നിലാവിലൂടെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.
ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് ടോമി കിടക്കാൻ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങി.
“എടാ കുട്ടാ..ഇന്ന് നമുക്ക് മൂന്നുപേർക്കും ഒരുമിച്ച് കെടക്കാടാ,”
കൊച്ചമ്മിണി പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട് ടോമി തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
“നിങ്ങടെ കൂടെ കെടക്കാനൊന്നും ഞാനില്ല. കെടക്കുമ്പം എനിക്ക് ആരുടെയേലും കയ്യോ കാലോ മേത്ത് മുട്ടിയാ ഒറക്കം വരികേല,”
“അപ്പം നീയെങ്ങനാ ടോമി പെണ്ണ് കെട്ടുന്നേ?”
കൊച്ചമ്മിണി ചോദിച്ചു.
ടോമി അവളുടെ നേരെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി.
“പേടിപ്പിക്കുവൊന്നും വേണ്ട,”
മുമ്പോട്ട് വന്ന് അവന്റെ മൂക്കിൻ പിടിച്ച് ഞെക്കിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
“നിന്നോട് കൂടെ കെടക്കാൻ ആരാ പറഞ്ഞെ? അയ്യടാ! ചെക്കന്റെ ഒരു പൂതി! ഞാൻ പറഞ്ഞെ നമുക്ക് മൂന്നുപേർക്കും ഒരേ മുറീൽ കെടക്കാന്നാ പറഞ്ഞെ. അപ്പ്രത്തെ മുറി വലുതല്ലേ? അതേൽ ആണേൽ രണ്ട് കട്ടിലും ഒണ്ട്. വല്ല്യ കട്ടിലിൽ ഞാനും ഇച്ചേച്ചിയും കെടന്നോളാ. കുഞ്ഞിതിൽ നീയും,”
പറഞ്ഞത് പോലെ അവർ പടിഞ്ഞാറ് വശത്തുള്ള മുറിയിലേക് പോയി. അവിടെ കിടന്ന കിടക്ക കത്രീനയും കൊച്ചമ്മിണിയും തട്ടിക്കുടഞ്ഞ് വിരിച്ചു.
വലുതിൽ സ്ത്രീകൾ രണ്ടുപേരും കിടന്നു.
ജനലിനോട് ചേർന്നുള്ള കിടക്കയിൽ ടോമിയും.
ടോമി വശം ചരിഞ്ഞ് കിടന്ന് കത്രീനയേയും കൊച്ചമ്മിണിയേയും നോക്കി.
അവർ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എന്നാ കുട്ടാ?”
കൊച്ചമ്മിണി ചോദിച്ചു.
“നിങ്ങള് ഇനി വളവളാന്ന് കരക്കാരുടെ കാര്യം മൊത്തം പറയാൻ പോകുവല്ലേ? കേക്കട്ടെ രസവൊള്ള വല്ലതും ഉണ്ടോന്നു,”
“ഓഹോ!”
കൊച്ചമ്മിണി കളിയാക്കുന്ന സ്വരത്തിൽ വിളിച്ചു.
“ഞങ്ങള് പറയാൻ പോകുന്ന മൊത്തം എയാ. പിള്ളേർക്ക് കേക്കാൻ കൊള്ളുവേല,”
“ഞാൻ പിള്ളേരല്ല. അഡൽറ്റാ. അഡൽറ്റ്,”
മുടി സ്റ്റൈലിൽ മാടിയൊതുക്കി ടോമി പറഞ്ഞു.
“ഓ!”
കൊച്ചമ്മിണി മുഖം വീർപ്പിച്ചു.
“ഒര് അഡൽറ്റ്!”
കൊച്ചമ്മിണി പിന്നെ കത്രീനയ്ക്കഭിമുഖമായി കിടന്നു.
ജനാലയ്ക്ക് വെളിയിൽ, നിലാവിൽ അരുവിയും മരങ്ങളും കാറ്റിലിളകി. നിഴലുകൾ ഇളകുമ്പോൾ മായികമായ രൂപങ്ങൾ അനങ്ങിയുയരുന്നത് ടോമി കണ്ടു.