ടിഷ്യൂ പേപ്പർ [Sojan] 632

ആയിടെ ഒരു ദിവസം ശ്യാമ കസേരയിൽ കയറിനിന്ന് മുകളിലുള്ള കബോർഡുകളിൽ നിന്നും എന്തോ എടുക്കുമ്പോൾ ബാലു അവളോട് പറഞ്ഞു..

ബാലു : “ഇറങ്ങാൻ ഞാൻ പിടിക്കണോ?”

ശ്യാമ : “ഓ വേണ്ടല്ലോ? കയറിയതു പോലെ ഇറങ്ങാൻ എനിക്കറിയാം.”

കൈകൾ ഉയർത്തി നിൽക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മുലകൾ മുഴച്ചു നിൽക്കുന്നു. ബാലുവിന് കൊതി സഹിച്ചില്ല. പെട്ടെന്നുള്ള ആവേശത്തിൽ അവൻ മുലയിൽ ഒന്ന് തലോടി. മുകളിലേയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞ് നിന്ന ശ്യാമ എന്താണെന്ന് മനസിലാകുമ്പോഴെയ്ക്കും ബാലു കൈ വലിച്ചിരുന്നു. അവൾ കടുപ്പിച്ചൊന്നു നോക്കി.

ബാലു : “അല്ല പൊടി ഇരിക്കുന്നു. ചുക്കിലി ആണെന്നു തോന്നുന്നു.”

ശ്യാമ : “എനിക്കെല്ലാം മനസിലാകുന്നുണ്ടു കെട്ടോ.” അവൾ കള്ള ദേഷ്യം അഭിനയിച്ചു.

ബാലു : “സത്യം പറഞ്ഞതാ പെണ്ണേ…”

ശ്യാമ : “പൊടി തൂക്കാൻ എനിക്കറിയാം, ഇങ്ങേര് സഹായിക്കേണ്ട.” അതും പറഞ്ഞ് അവൾ താഴേയ്ക്ക് ചാടി. ഷോളുകൊണ്ട് മുഖത്തെ വിയർപ്പ് തുടച്ചു.

ബാലു : “ഇതാ ഈ ടിഷ്യൂവച്ച് മുഖം തുടച്ചോ.”

അത് ഒരു കുത്തുവാക്കാണെന്ന് മനസിലാക്കി തന്നെ തട്ടിപ്പറിക്കുന്നതു പോലെ അവൾ ടിഷ്യൂ അവന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങി മുഖം തുടച്ചു.

ശ്യാമ : “അടുത്ത മാസം മുതൽ വേറെ ഒരാളെ നോക്കിക്കോ കെട്ടോ.”

ബാലു മുഖം ചുളിച്ച് കളിയാക്കി – “അങ്ങിനായിക്കോട്ടെ.”

ശ്യാമ : “ഞാൻ കാര്യമായി പറഞ്ഞതാ.”

ബാലു : “ഞാനും കാര്യമായി പറഞ്ഞതാ” അവൻ പ്രതിവചിച്ചു.

അവൾ തിണ്ണയിൽ പോയിരുന്നു.

ഏതാനും ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് ഒരു ദിവസം ബാലു ഉള്ളപ്പോൾ തന്നെ അവൾ ആ മുറിയിലേയ്ക്ക് കയറി. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് പുറത്തിറങ്ങി വന്ന് അവൻ കാൺകെ തന്നെ ടിഷ്യൂപേപ്പർ വേസ്റ്റ് ബാസ്‌ക്കറ്റിൽ ഇട്ടു.

ഇനിയെന്ത് എന്നമട്ടിൽ അവനെ നോക്കി.

ബാലു ഇരിക്കുന്നിടത്തു നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു ചെന്ന് ആ ടിഷ്യൂപേപ്പർ കൈയ്യിലെടുത്തു.

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനെ തന്നെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

അവൻ അത് വിടർത്തി.

അതിൽ സ്വൽപ്പം നനവ് പറ്റിയിരുന്നു.

ബാലു അവളെ ഒന്ന് നോക്കി. അവൾ വിളറിയ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു.