ടിഷ്യൂ പേപ്പർ [Sojan] 632

ബാലു പതിയെ ആ പേപ്പർ മുഖത്തേയ്ക്ക് അടുപ്പിച്ച് മണത്തു നോക്കി.

അവൾ “ഈൗൗ” എന്നൊരു ഭാവം മുഖത്ത് വരുത്തി, എന്നാൽ ആ രംഗങ്ങൾ അവൾ ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് മുഖഭാവത്തിൽ നിന്നും മനസിലാകുമായിരുന്നു.

ബാലു : “ഇതിൽ രോമമൊന്നുമില്ല.”

ശ്യാമ : “ശരിക്ക് നോക്ക് ചിലപ്പോൾ കാണും.” അവൾ കളിയാക്കിക്കൊണ്ട് തന്നെ പ്രോത്‌സാഹിപ്പിച്ചു.

ബാലു : “എന്നാൽ നിനക്ക് അത് നേരിട്ടങ്ങ് കാണിക്കാൻ വയ്യേ?”

ശ്യാമ : “അയ്യെടാ.” അത് പറയുമ്പോൾ ആ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി. ചുണ്ടിൽ ചെറിയ നാണം.

ബാലു : “അല്ല ഇഷ്ടമുണ്ടെങ്കിൽ മതി.”

ശ്യാമ : “ഇപ്പോ കിട്ടും, നോക്കിയിരുന്നോ.”

അവൻ ആ കടലാസ് ചുരുട്ടിക്കൂട്ടി തിരിച്ച് ബാസ്‌ക്കറ്റിൽ തന്നെയിട്ടു.

ഇതു പോലെ പല ദിവസം ആവർത്തിച്ചു. അവൾക്ക് ഈ വൃത്തികേടുകൾ പുത്തരിയല്ലെന്നായി. പോരാത്തതിന് ബാലു ഇതെല്ലാം കാണിക്കുന്നത് തെല്ല് രസത്തോടെ ആസ്വദിക്കാനും തുടങ്ങി.

ഒരു ശനിയാഴ്ച്ച ഈച്ചയടിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവൻ ചോദിച്ചു.

ബാലു : “ഇന്ന് വാഷ്‌ബേസിനിൽ പോകുന്നില്ലേ?”

അവൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചു.

ശ്യാമ : “എന്തിനാ?”

ബാലു : “ആ പേപ്പർ കിട്ടിയിട്ടു വേണം എനിക്കെന്റെ കാര്യങ്ങൾ തീർക്കാൻ.”

ശ്യാമ : “എന്ത് കാര്യം.”

ബാലു : “അതോർത്ത് ഒന്ന് ചെയ്യണം.”

ശ്യാമ : “ഇവിടെയോ?”

ബാലു : “ആ മുറിയിൽ.”

ശ്യാമ : “ശ്ശെ.”

ബാലു : “എന്ത് ശ്ശെ”

ശ്യാമ : “എനിക്കിതൊക്കെ ഓർത്തിട്ട് എന്തോ പോലാകുന്നു.”

ബാലു : “അത് കുഴപ്പമില്ല, ഞാൻ നിന്നെ പീഡിപ്പിക്കുന്നും മറ്റുമില്ലല്ലോ? നിനക്ക് ചേതമില്ലാത്ത ഒരു ഉപകാരം.”

ശ്യാമ : “എനിക്കിപ്പോൾ തോന്നുന്നില്ലെങ്കിലോ?”

ബാലു : “ഒന്ന് ശ്രമിച്ച് നോക്ക്.”

ശ്യാമ : “പോ അവിടുന്ന്.”

അവൻ പിന്നെ മിണ്ടിയില്ല.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് അവൾ അകത്തേയ്ക്ക് പോയി.

തിരിച്ച് വന്നപ്പോൾ ടിഷ്യൂപേപ്പർ അവന്റെ കൈയ്യിൽ വച്ചുകൊടുത്തു.

ശ്യാമ : “ഇന്നാ”

അവൻ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.

ബാലു : “ഞാനിതിൽ നക്കട്ടെ?”

ശ്യാമ : “എന്തു വേണേൽ ചെയ്‌തോ.” വലിയ ഗമയിൽ എന്തോ സാധാരണകാര്യം പോലെ കൂൾ ആയി അവൾ അതു പറഞ്ഞു.