ട്യൂഷൻ ക്ലാസിലെ പ്രണയം 7 [Spider Boy] 289

” അത്… ഞാൻ കാരണാണോ ചേച്ചി അങ്ങനെ പറഞ്ഞെ ”

” നീ കാരാണ മൊന്നുമ്മല്ല.! നിന്നെ ഒറ്റക്ക് പഠിപ്പിച്ചാ അതൊക്കെ അപർണക്ക് സപ്രേറ്റ് ആയി ക്ലാസ്സ് എടുക്കണ്ടേ.. അത് വലിയ മേനെക്കേടാ.. ”
” അപ്പൊ ഞാനും അപർണയും കൂടി വന്നാൽ മതി അല്ലെ ”

” അതെ..  എന്നാ നീ പൊക്കോ ”

ഞാൻ അവിടെന്ന് പോയി. വണ്ടിയെടുത്തു ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് പോയി.

💭 അല്ല.. ഞാൻ ചേച്ചിയെ അങ്ങനെ ഒക്കെ നോക്കുന്നതും ചിന്തിക്കുന്നതുമൊക്കെ. ഇനി അങ്ങനെ നോക്കാനെങ്കെ അപ്പൊ അപർണയെ ഞാൻ ചതിക്കല്ലേ ചെയ്യുന്നേ. എന്റെ പാവം അപർണ അവള് ഇത് വല്ലോം അറിയുന്നുണ്ടോ.. ഏത് നേരത്താണോ എനിക്ക് അങ്ങനെ ആ സാധനത്തിനെ നോക്കാൻ തോന്നിയെ.. അതിന്റെ എടേൽ ആ മൈരന്റെ കുത്തി കഴപ്പും, ശ്ശെ ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ എന്തോ പോലെ. അതിനെ ഓർത്തുകൊണ്ടാ ഞാൻ സ്വയംഭോഗം ചെയ്തേ. ഒന്നും വേണ്ടെന്ന്. വേണ്ട ഏ രഹസ്യം ആരും അറിയണ്ട ജോർജ്ക്കുട്ടി sir പറഞ്ഞ പോലെ എനിലകം ഈ രഹസ്യം ഈ മണ്ണിലലിഞ്ഞ് ചേരട്ടെ… ഇനി ചേച്ചിയെ ആ നശിച്ച കണ്ണുകൊണ്ട് നോക്കില്ല. ഇനി എന്റെ അപ്പുക്കുട്ടി മാത്രമാ എന്റെ മനസ്സിൽ. അവളെ ഒന്നു കാണാൻ പറ്റാണെങ്കെ. പോണ പൊക്കിൽ പോയി കണ്ടാലോ…🤔 💭

ഞാൻ ഇതോക്കെ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് വണ്ടി ഓടിച്ചോണ്ട് പോയി.. ഞാൻ അപർണയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു. അവളുടെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴി എത്തിയതും അവളുടെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ കയറി. അവളുടെ വീട്ടിന്റെ മുന്നിൽ എത്തിയതും എന്താണെന്ന് അറിയില്ല പെട്ടന്ന് മഴ പെയ്തു. അപർണയുടെ അച്ഛൻ പൂമുഖത്തു തന്നേയിരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് എന്നെ കണ്ടതും മഴ നനയാതെ കേറാൻ പറഞ്ഞു.