“ചേട്ടാ……?” ഫോണിലൂടെ ഡാലിയ വിളിച്ചു കൂവി.
“ഹാ… എന്റെ ചെവി പൊട്ടി.” ചെവിയില് നിന്നും മൊബൈൽ ഞാൻ മാറ്റി പിടിച്ചു. ചെവി ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞ ശേഷം പിന്നെയും ചെവിയോട് ചേര്ത്തു.
“പത്ത് മിനിറ്റ് വിളിച്ചിട്ടും പൊട്ടനെ പോലെ പ്രതികരിക്കാതെ അവിടെ എന്തെടുക്കുവാ?” പിണങ്ങിയ പോലെ ഡാലിയ ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ… ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചിരുന്നു പോയി.” പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തില് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
എന്റെ ഉള്ളിലുള്ള വേദനയും വിഷമവും എന്റെ ശബ്ദത്തില് കലര്ന്നിരുന്നു. അത് ഡാലിയയും മനസ്സിലാക്കിയെന്ന് തോന്നി. കാരണം കുറച്ചുനേരത്തേക്ക് അവള് മിണ്ടിയില്ല.
“കുറച്ച് പണിയുണ്ട്, ഞാൻ വെച്ചോട്ടേ?” അല്പ്പം കനത്ത ശബ്ദത്തിലാണ് ആ ചോദ്യം പുറത്തേക്ക് വന്നത്. ഡാലിയ മൂളി. ഞാൻ വേഗം കോൾ കട്ടാക്കി കസേരയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.
നാട്ടില് പോണം. ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.
***************
തിരുവനന്തപുരം ജില്ലയില് പൂവാർ എന്ന സ്ഥലത്തിനടുത്താണ് വല്യമ്മയുടെ വീട്. കടല് തീരത്ത് നിന്ന് വെറും അര കിലോമീറ്റർ മാറി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു. ബാക് വാട്ടറും പെഴിയും ഒക്കെയുള്ള സ്ഥലം.
നീലഗിരിയിൽ നിന്നും രാത്രി പത്തരയോടെയാണ് തിരിച്ചത്. എട്ടു മണിക്കൂര് യാത്ര ചെയ്ത് രാവിലെ ആറു മണിക്ക് നാട്ടിലെത്തി. തുറന്നു കിടന്ന ഗേറ്റും കടന്ന് വല്യമ്മയുടെ വീട്ട് മുറ്റത്ത് എന്റെ കാര് കൊണ്ടു നിര്ത്തി.
“എടാ മരക്കഴുതേ …!!” കാര് നിർത്തി പുറത്തിറങ്ങിയ നിമിഷം വല്യമ്മ അലറിവിളിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഓടി വന്നു. ദേഷ്യവും സങ്കടവും എല്ലാം ആ മുഖത്ത് മാറിമാറി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു കൊണ്ടിരുന്നു.
Nalla starting bro.
Thank you bro
അടുത്ത part എന്ന് വരും