“കളിപ്പാട്ടങ്ങള്‍ എന്തിന് വാങ്ങിയെന്ന് കുട്ടികൾ അതു വച്ച് കളിക്കുമ്പോ നിങ്ങള്‍ക്ക് മനസ്സിലായിക്കോളും. പിന്നെ കഴിക്കാനുള്ളത് കുട്ടികള്‍ മത്സരിച്ച് കഴിക്കുമ്പോ നിങ്ങൾ അതിനെ കണ്ട് ആസ്വദിച്ചാൽ മതി.” അല്‍പ്പം കടുപ്പിച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞതും അവരൊക്കെ അസ്വസ്ഥതയോടെ പരസ്പരം നോക്കി.
ഞാൻ ആരെയും മൈന്റ് ചെയ്യാതെ കുട്ടികളുടെ സന്തോഷിച്ച് ചിരിക്കുന്ന മുഖങ്ങളെ നോക്കി നിന്നു.
ഡാലിയ അവരെ മാറ്റി നിര്‍ത്തി കുറച്ചുനേരം എന്തോ സംസാരിച്ചു. അത് കഴിഞ്ഞ് അവള്‍ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
“സോറി ഡാലിയ, നിന്റെ കൂട്ടുകാരോട് ഞാൻ അങ്ങനെ ഒന്നും പറയാൻ പാടില്ലായിരുന്നു.” ഞാൻ അവളോട് ക്ഷമ ചോദിച്ചു.
“എന്താ ചേട്ടാ ഇത്… എന്നോട് ഇങ്ങനെ ക്ഷമ ഒന്നും ചോദിക്കല്ലേ.” ഡാലിയ സങ്കടപ്പെട്ടു.
അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങൾക്ക് ചുറ്റും കൂടിയ രാഹുലും മറ്റുള്ളവരെയും ഞാൻ നോക്കി. “സോറി രാഹുല്‍ ബ്രോ… ഒന്നും ചിന്തിക്കാതെ പെട്ടന്ന് ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു പോയി.”
“ഹാ, ബ്രോ വിഷമിക്കേണ്ട.” രാഹുല്‍ എന്റെ തോളില്‍ തട്ടി. “ബ്രോയ്ക്ക് കുട്ടികളോടുള്ള സ്നേഹം കാരണം അതൊക്കെ വാങ്ങി കൊടുത്തു. ഞാൻ അത് മനസ്സിലാക്കാതെ ചോദ്യം ചെയ്തു. നിന്റെ വായിൽ നിന്ന് എനിക്ക് കിട്ടേണ്ടത് കിട്ടിയപ്പോ എനിക്ക് സമാധാനമായി.”
അവന്‍ പറഞ്ഞ ആ രീതി കേട്ട് ഞാൻ ചിരിച്ചുപോയി. ഉടനെ മറ്റുള്ളവരും ആശ്വാസത്തോടെ ചിരിച്ചു.
“ശെരി, ഇനി വീട്ടില്‍ പോകാം. കുട്ടികള്‍ക്ക് ഇറങ്ങാനുള്ള സമയമായി.” അശ്വതി പറഞ്ഞതും പോകാൻ ഞങ്ങൾ തയാറായി.
Nalla starting bro.
Thank you bro
അടുത്ത part എന്ന് വരും