ട്വിൻ ഫ്ലവർസ് 1 [Cyril] 987

ചെറിയ കുഞ്ഞിനെ പോലെ ചെരിഞ്ഞു കിടന്ന് ഡാലിയയെ ഞാൻ മുറുകെ കെട്ടിപിടിച്ചാണ് വച്ചിരുന്നത്.

അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് അവബോധം ഉണ്ടായത്. ഞാൻ വേഗം ഡാലിയയെ വിട്ടു മാറിയ പെട്ടന്ന് എഴുന്നേറ്റിരുന്ന് ചുറ്റുപാടും നോക്കി. ചന്ദ്രൻ ഉദിച്ചിരുന്നത് കൊണ്ട്‌ എല്ലാം വ്യക്തമായി കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞു. എല്ലാവരും ഉറങ്ങുകയാണോ വെറുതെ കണ്ണുമടച്ച് കിടക്കുവാണോ എന്ന് മനസ്സിലായില്ല.

മിനിയുടെ ഒരു കൈ ഫ്രാന്‍സിസിന്റെ ഷോട്ട്സിനകത്തായിരുന്നു. അവന്റെ കൈ അവളുടെ ഒരു മുലയെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചിരുന്നു. ഞാൻ വേഗം നോട്ടം മാറ്റി ഡാലിയയെ നോക്കി.

അവളുടെ വിഷമിച്ച കണ്ണുകൾ എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്നത് കണ്ടു ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ഞാൻ ശെരിക്കും പേടിച്ചു പോയി, കേട്ടോ.”

“സോറി ഡാലിയ…. ഞാൻ അറിഞ്ഞു കൊണ്ടല്ല നിന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചത്— സ്വപ്നം കണ്ട്— എന്റെ ഡെയ്സിയെ മരണം— അവള്‍ എന്നെ തനിച്ചാക്കി—” വ്യക്തമായി ഒന്നും സംസാരിക്കാന്‍ കഴിയാതെ വന്നപ്പോ ഞാൻ പെട്ടന്ന് സംസാരം നിര്‍ത്തി.

“സാരമില്ല ചേട്ടാ. സോറി ഒന്നും പറയേണ്ട. പിന്നെ ചേട്ടൻ കണ്ട സ്വപ്നത്തെ ചിന്തിച്ച് വിഷമിക്കാണ്ട് ഉറങ്ങാൻ ശ്രമിക്കു.”

ഇനി എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിയുമെന്ന് തോന്നിയില്ല. എങ്കിലും ഡാലിയയെ വിഷമിപ്പിക്കണ്ട എന്ന് കരുതി ഞാൻ പിന്നെയും തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. അരമണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടും ഉറക്കം വരാതെ ഞാൻ കിടന്നു.

“ചേട്ടാ..?” ഒരുപാട്‌ നേരം കഴിഞ്ഞ് ഡാലിയ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തില്‍ വിളിച്ചു. പക്ഷേ ഉറങ്ങിയത് പോലെ ഞാൻ അനങ്ങാതെ കിടന്നു.

എന്റെ മനസ്സ് ക്ഷോഭിച്ചിരിക്കുമ്പോ എന്റെ വല്യമ്മ ചെയ്യാറുള്ളത് അവള്‍ക്കും അറിയാം. വല്യമ്മ ചെയ്യുന്നത് പോലെ ഡാലിയ എന്റെ തോളില്‍ പതിയെ തട്ടിത്തരാൻ തുടങ്ങി.