ട്വിൻ ഫ്ലവർസ് 2 [Cyril] 803

ചേട്ടന്റെ അടുത്തായി ഞാൻ ഇരുന്നതും ചേട്ടന്റെ മുഖത്ത് എന്തോ ടെൻഷൻ പോലെ. അതുകണ്ട് എനിക്കും ടെൻഷൻ ഉണ്ടായി…. പണ്ടൊക്കെ ചേട്ടന്റെ മുകളില്‍ ഉരുണ്ടു മറിഞ്ഞപ്പൊ ഇല്ലാതിരുന്ന ടെൻഷൻ എന്തുകൊണ്ടോ ഇപ്പൊ ഉണ്ടായി.

“ഇവിടെ നിന്നും ഇനി എത്ര ദൂരമുണ്ട്?” ടെൻഷൻ ഒളിപ്പിച്ച് ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“ഇനിയും 230 കിലോമീറ്റർ ഉണ്ട്. പക്ഷെ രാത്രി ട്രാഫിക് ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട്… പിന്നെ അല്‍പ്പം സ്പീഡായി പോയാല്‍ രണ്ടര മണിക്കൂറില്‍ അവിടെ എത്തും.”

ഈ രാത്രി തന്നെ പോണോ.. ഇവിടെ കിടന്നിട്ട് രാവിലെ പോയാല്‍ പോരെ? എന്റെ മനസ്സിൽ ഞാൻ ആലോചിച്ചു.

“എന്നാ നമുക്ക് പോയാലോ?” ചേട്ടൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു. ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും മാത്രം ഇവിടെ എന്ന ചിന്ത കാരണം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു, ആ മുഖത്ത് ഇപ്പോഴും ടെൻഷൻ കാണാം.

എന്റെ കൂടെ ഇവിടെ നിന്നാൽ ഞാൻ ചേട്ടനെ വിഴുങ്ങുമോ? മിനി തുണി ഇല്ലാതെ എല്ലാം കാണിച്ചു കൊടുത്തപ്പോ ചേട്ടന് വരാത്ത ടെൻഷൻ ആണല്ലോ എന്നെ കാണുമ്പോ മാത്രം വരുന്നത്…!!

എനിക്ക് ശെരിക്കും ദേഷ്യവും സങ്കടവും വന്നു.

“വാ പോകാം.” എഴുനേറ്റ് നിന്നിട്ട് ചേട്ടൻ വിളിച്ചു.

“പോടാ ചേട്ടാ, ഞാൻ വരുന്നില്ല. വേണേ ഒറ്റക്ക് പൊക്കോ.” അവസാനം സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ രണ്ടു മുഷ്ടിയും ചുരുട്ടി പിടിച്ച് പല്ലും ഞെരിച്ച് ഞാൻ ചേട്ടനോട് കോപിച്ചു.

എന്റെ നില്‍പ്പും കോപവും കണ്ട് എല്ലാം തമാശയായി ചിലപ്പോ ചേട്ടന് തോന്നിയിട്ടുണ്ടാവും. ചേട്ടൻ പൊട്ടിച്ചിരിക്കുയാണ് ചെയ്തത്. ചേട്ടന്റെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന ആ ടെൻഷൻ പോലും പെട്ടന്ന് മാഞ്ഞു പോയി.