“വാവ്.. അത് അടിപൊളി ഐഡിയ ആണല്ലോ…!!” മിനി ഉത്സാഹത്തോടെ എഴുനേറ്റ് നിന്നിട്ട് എല്ലാവരെയും നോക്കി ചിരിച്ചു. “നമുക്കും പോകാം. എന്തായാലും ഇരുപത് ദിവസത്തിൽ ഞങ്ങൾക്ക് ഇന്റര്‍വ്യൂ ഉള്ളതല്ലേ. അപ്പോ പിന്നെ നേരത്തെ ചെന്ന് നമ്മുടെ താമസ കാര്യങ്ങളും, പിന്നെ കുട്ടികളെ സ്കൂളിൽ ചേര്‍ക്കാനുള്ള കാര്യങ്ങളും എല്ലാം ശെരിയാക്കി വയ്ക്കാം.”
“ശെരിയാ. അതാണ് നല്ലത്…!!” രാഹുല്‍ ഉത്സാഹത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“അപ്പോ പിന്നെ അങ്ങനെ തന്നെ ചെയ്യാം.” അന്‍സാര്‍ സമ്മതിച്ചു. “അവിടെ ചെന്ന് താമസ സൗകര്യങ്ങളും സ്കൂൾ കാര്യങ്ങളും ശെരിയാക്കിയ ശേഷം നമുക്ക് ഇവിടെ നാട്ടില്‍ വന്ന് ഫൈനല്‍ ഷിഫ്റ്റ് ചെയ്യാനുള്ള ഏര്‍പ്പാടുകൾ ചെയ്തിട്ട് തിരികെ പോകുകയും ചെയ്യാം.”
ഉടനെ മറ്റുള്ളവരും അതിനോട് യോജിച്ചു. അതോടെ എല്ലാം തീരുമാനവുമായി.
“എന്നാൽ ഞാനും ഇന്നുതന്നെ ചേട്ടന്റെ കൂടെ പോകും.” ഡാലിയ എന്റെ അടുത്തു വന്ന് നിന്നിട്ട് അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയെയും നോക്കി തീരുമാനിച്ചുറച്ച പോലെ പറഞ്ഞു. അവളുടെ മുഖത്ത് വാശിയും ടെൻഷനും എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു.
അങ്കിള്‍ മെല്ലെ എഴുനേറ്റ് നിന്നുകൊണ്ട് അവളെ കുറേനേരം സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. ആന്റിയും ആലോചിക്കും പോലെ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. വല്യമ്മ എന്നെയും അവളെയും മാറിമാറി നോക്കി. വല്യച്ചൻ എന്തോ അര്‍ത്ഥം വച്ച് വല്യമ്മയ്ക്ക് കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു.
ഒടുവില്‍ അവര്‍ക്ക് മാത്രം എന്തോ രഹസ്യം അവര്‍ക്ക് അറിയാവുന്നത് പോലെയാണ് വല്യച്ചനും വല്യമ്മയും ആന്റിയും അങ്കിളും പരസ്പരം നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചത്.
Backy evide? Why so late.
Any update bro