ഉത്സവകാലം ഭാഗം 2 [ജർമനിക്കാരൻ] 1062

ആലോചിച്ചപ്പോൾ എനിക്കും സംഗതി കൊള്ളാം എന്ന് തോന്നി കാരണം കഴിഞ്ഞ രണ്ട് മൂന്ന് വർഷമായി ഞാൻ അനുഭവിച്ച ഒരു  സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ട് ഒരു ഒറ്റയാന്റെ അതെന്നെ വല്ലാതെ ഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന സമയമായിരുന്നു അത് അതോണ്ട് ഭാവിയിൽ കല്യാണം വേണ്ട ഒറ്റ തടിയായി തുടരാം, തകർന്ന് പോയ സമയത്ത് എന്നെ താങ്ങി നിർത്തിയ എല്ലാവർക്കും വേണ്ടി ജീവിക്കാം എന്ന ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു. അതോണ്ട് മെനയോടെ നടകാറും ഇല്ല അങ്ങനെ ഉള്ള എനിക്ക് ഒരു പെണ്ണിനെ കളിക്കാൻ കിട്ടുക എന്നത് ലൈഫ് ബോണസ് തന്നെയാണ്. നല്ലോണം അവൾക്ക് വേണ്ടത് കൊടുത്താൽ അവൾ ഹാപ്പി ഞാനും ഹാപ്പി എന്തായാലും അതൊക്കെ പ്ലാനിൽ അല്ലെ നോക്കാം.

ഇങ്ങനെ അതെല്ലാം ആലോചിച്ച് വണ്ടി ഒരു ലയത്തിൽ മുന്നോട്ട് പോയി മായന്നൂർ പാലം കേറി ഇറങ്ങി അമ്പലത്തിന്റെ അടുത്തെത്തി ഉത്സവത്തിന്റെ ഒരു മണം അടിച്ചു തുടങ്ങീട്ടുണ്ട് പന്തലൊക്കെ പൊന്തി തുടങ്ങി. സ്ഥിരം പഹയൻമാർ ഒക്കെ തന്നെ ആണ് കൈകാര്യം. കൊച്ചച്ചന്റെ ശിങ്കിടികൾ. അവർ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കി. ഇവരുടെ ഉത്സവകുടി എന്റെ ഡിപ്പാർട്മെന്റ് ആണ്. കഴിഞ്ഞ രണ്ട് കൊല്ലം ആയി ഞാൻ മദ്യപിക്കില്ലെങ്കിലും (നാട്ടിൽ) ഉത്സവത്തിന് ഇവന്മാർക്ക് ഫുൾ സപ്പോർട്ട് കൊടുക്കും. പെപ്സി, കോള എന്നിങ്ങനെ സാധനം രൂപം മാറി കൃത്യമായി എന്നിലൂടെ ഇവർക്കെത്തിയിരുന്നു അതുകൊണ്ട് എല്ലാവർക്കും എന്നെ വല്യ കാര്യം ആണ്. കൂട്ടത്തിലെ നമ്മുടെ പ്രായക്കാരനും സർവോപരി എന്റെ ആത്മസുഹൃത്തുമായ നാട്ടിലെ ആസ്ഥാന ചെത്തുകാരൻ ഷിബുവിനെ ബാഗ് ഏല്പിച്ച് കൊച്ചച്ചൻ അവിടെ ഇറങ്ങി, എന്നിട്ട് എന്നെ വീട്ടിലാക്കി വണ്ടിയുമായി വരാൻ പറഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ യാത്ര തുടർന്നു അവൻ കോളേജ് വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കി എന്റെ ബാഗ് തപ്പാൻ തുടങ്ങി “ഒന്നും ഇല്ലേ മൈരേ ”

ഞാൻ: ഇല്ലടാ കോപ്പേ വാങ്ങിയില്ല

നമുക്കില്ലാവർക്കും ഉണ്ടാകുമല്ലോ നമ്മുടെ സകല ഉഡായിപ്പും അറിയുന്ന ഒരു കൂട്ടുകാരൻ അതിന്റെ ഏറ്റവും നല്ല ഉദാഹരണമാണ് ഈ തെണ്ടി. ഇവന് വേണ്ടി മാത്രമാണ് ഞാൻ തമിഴൻ ബ്രാൻഡ് സാധനം കൊണ്ട് വരുന്നത് അതിന്റെ പേരിൽ ആവണിയുടെയും സ്മിത ചേച്ചിയുടെയും മുൻപിൽ ഞാൻ കുറച്ച് ദിവസത്തേക്ക് കുടിയൻ ആകേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്.

ഷിബു : പുല്ല് അവരോടു ചോദിച്ചാൽ തരില്ല ഉത്സവത്തിന് ഇനി ഞാൻ പച്ചക്ക് നടക്കണ്ടേ

ഞാൻ : ചെത്തിയിറക്കുന്നത് അമൃതൊന്നും അല്ലാലോ അതും കള്ളല്ലേ?

ഷിബു : കണ്ട് കണ്ട് മടുത്തു പിന്നാ അത് കുടിക്കുന്നെ

ഞാൻ : നീ സെന്റി ആകല്ലേ കുമാർ മാമൻ (ജിഷ അമ്മായിടെ ഭർത്താവ് ) ഗേൾഫിന്ന് കൊണ്ട് വന്നതിൽ ഒന്ന് നമുക്കെടുക്കാം നമുക്ക് ഫോറിൻ തന്നെ പെടക്കാം

ഷിബു : അത് നിന്റെ കൊച്ചച്ചന്മാർ താങ്ങില്ലേ

ഞാൻ : ഒരെണ്ണം അടിച്ചു മാറ്റി വക്കാൻ ഞാൻ ജിഷമായിയോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അത് പൊക്കാം

ഷിബു : എങ്കിൽ വോക്കെ.

വണ്ടി എന്റെ വീടിന്റെ ഗേറ്റിൽ നിന്നു. അച്ഛൻ ഉണ്ടാക്കിയ ആ വീട്ടിലാണ് ഞാൻ കിടക്കുന്നത് ഞാനില്ലാത്തപ്പോൾ ആവണിയൊ ശ്രീകുട്ടിയോ സ്മിത ചേച്ചിയോ അങ്ങനെ ആരെങ്കിലും ഒക്കെ വന്നു കിടക്കും. തറവാട് അതിനോട് അടുത്ത് തന്നെ ആണ് അവിടെ ജയൻ കൊച്ചച്ചൻ താമസിക്കുന്നു വിജയൻ കൊച്ചച്ചൻ 4 വീട് മാറിയും, ജിഷ അമ്മായി തറവാടിന്റെ അടുത്തായും അവരവർക്ക് കിട്ടിയ ഭാഗത്തിൽ തന്നെ വീട് വച്ചിരിക്കുന്നു. ശരിക്ക് പറഞ്ഞാൽ 8 ഏക്കർ സ്ഥലത്താണ് 3 വീട് നിൽക്കുന്നത് വീട് വക്കാനുള്ളതും അതിന് ചുറ്റിനുമായി 20 സെന്റ് ഒഴിച്ചുള്ള  അമ്മായിയുടെ ഭാഗം പഴയന്നൂർ അടുത്തുള്ള റബ്ബർ തോട്ടവുമായി അച്ഛൻ വച്ചു മാറുകയായിരുന്നു.  പഴയന്നൂർ ടൗണിൽ ഉള്ള ഒരു കെട്ടിടവും അവർക്ക് നൽകി 3 പെണ്മക്കൾ ആയതുകൊണ്ട് ഭാവിയിൽ നല്ല വില ലഭിക്കുന്നത് നോക്കി അമ്മായിക്ക് നൽകുകയായിരുന്നു. അമ്മായിക്ക് നൽകിയത് കുറഞ്ഞു പോയി എന്ന് പുള്ളികാരന് തോന്നിയ കാരണം ചെയ്ത കാര്യമാണ് അതിന് എല്ലാവരും പിന്തുണ നൽകി.

ഗേറ്റിൽ വണ്ടി ചവിട്ടി ഞാനിറങ്ങി ഷിബുവിന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ബാഗുകൾ വാങ്ങി അവനോടു പൊക്കോളാൻ പറഞ്ഞു എന്നാലും ഞാൻ വിടെത്തുന്നവരെ അവൻ ലൈറ്റ് കാണിച്ചു നിന്നു കേറി എന്നുറപ്പാക്കി ആണ് പോയത്.

വീട്ടിലേക്ക് കയറി ഉമ്മറത്ത് ലൈറ്റ് ഇട്ടു. നേരം ഇരുട്ടിയിരുന്നു എന്നെ കാത്തിരുന്ന് എല്ലാവരും ഉറങ്ങികാണണം. തറവാട്ടിലും അകത്ത് ലൈറ്റ് കത്തുന്നില്ല ഞാൻ എന്റെ കയ്യിലുള്ള താക്കോലിട്ട് ഡോർ തുറന്നു. ഫ്രണ്ട് ഡോറിലെ ഒരു താക്കോൽ എന്റെ കയ്യിലും ബാക്കി എല്ലാം  അമ്മായിടെ കയ്യിലുമാണ്. മരണമടഞ്ഞ ആങ്ങളയോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ട് ആ വീട് പൊന്ന് പോലെ അവർ നോക്കുന്നു. പുറകിലൂടെ ആണ് ബാക്കിയുള്ളവരുടെ വരവും പോക്കും.

ഞാൻ ഡോറടച്ച് ലിവിങ് റൂമിലെ ലൈറ്റ് ഇട്ടു, ബാഗുകൾ സെറ്റിയിൽ വച്ചു. ലിവിങ് റൂമിൽ നിന്ന് തന്നെ