ഉമയോടൊത്ത് ഒരു രാത്രി [സൂര്യ] 171

നാക്കിൻ തുമ്പ്     വരെ      ഉണ്ടെങ്കിലും       പേര്      രഘുദാസിന്     ഓർമ്മ       വന്നില്ല…

വേറെ    നിവൃത്തിയില്ലാതെ       രലു      സുബൈർ     കുട്ടിയെ     വിളിച്ചു

‘ എന്താടാ…. ഇത്ര       അർജന്റ്…?’

സുബെർ      ചോദിച്ചു

‘ നിന്റെ    അടുത്തെങ്ങാൻ    ആരേലും      ഉണ്ടോ…?’

മറ്റാരും   അറിയാതിരിക്കാൻ    രഘുദാസിന്റെ       കരുതൽ

‘ അടുത്തെങ്ങും       ആരുമില്ല… എന്നാലും      ഞാൻ   തൊടിയിൽ    ഇറങ്ങാം…. എന്ത്    പറ്റീടാ…?’

‘ എടാ     എനിക്കങ്ങ്      വല്ലാതെ.   എനിക്കിന്ന്     ഒന്ന്      കളിക്കണം..’

‘ എന്തുണ്ടായെടാ….. ഇപ്പോൾ     ഒരു    ഒരു       തോന്നലിന് …?’

ചിരിച്ച്      കൊണ്ട്        സുബൈർ     ചോദിച്ചു

‘ രാവിലെ      മുതൽ    വല്ലാതെ    വെട്ടി      വെട്ടി    നിക്കു വാടാ…   കളിച്ചില്ലെങ്കിൽ       ചാവും     ഞാൻ.   നിന്റെ     ഒരു   ഫ്രണ്ടില്ലേ.. ഒരു     പിമ്പ്…. ?  അവന്റെ      നമ്പരൊന്ന്     താ…’

‘ അത്ര കണ്ട്        സ്ഥിതി     മോശമാണെങ്കിൽ       തല്ക്കാലം     പിടിച്ച്       കളയെടാ…  നാളെ      ഞാനങ്ങ്      വന്നോട്ടെ…!’

‘ മൈരേ…. കൊണ സാരം    പറയാതെ       നമ്പർ    ഉണ്ടെങ്കിൽ      താ..’

‘ ചൂടാവാതെ ടാ….   പരിചയമില്ലാത്ത       നീ    വിളിച്ചാൽ     ഒന്നാമതവൻ       ഫോണെടുക്കില്ല… ഇനി       അഥവാ     എടുത്താലും     കളിപ്പീരാണ്       എന്നല്ലേ     വിചാരിക്കൂ… നീ     ചത്തുപോന്ന    കേസല്ലേ… അവനെ      വിളിച്ച്     ഞാൻ       കാര്യം     പറഞ്ഞ്       നിന്നെ        വിളിക്കാൻ        പറയാം ..  എന്താടാ      മൈരെ…. പോരെ…?’

‘ മതിയെടാ…  സന്തോഷമായി….’

പത്ത്       മിനിട്ട്     തികയും    മുമ്പേ      രഘു ദാസിന്റെ       ഫോണിൽ         കലൂരിലെ     വരുണന്റെ       വിളിയെത്തി

‘ സാറിനെ       അറിയാം     എനിക്ക്…  സുബൈർ      സാറിന്റെ    കൂടെ        വന്ന്     കണ്ടിട്ടുണ്ട്..  ‘

വരുണൻ       പറഞ്ഞു

‘ അതെ…  കാര്യം      സുബൈർ     പറഞ്ഞു കാണുമല്ലോ.. ?