“ഇനിയിപ്പം എന്ത് ചെയ്യും?”
അവൾ ചോദിച്ചു.
“ഡോക്റ്ററിനോട് നമ്മൾ സമ്മതിച്ചും പോയി..ഡേറ്റ് മാറിയാൽ പ്രോബ്ലം ഉണ്ട് …എന്താ റബ്ബേ ചെയ്യാ?”
അവൾ കണ്ണുകളടച്ചു.
“ഉമ്മച്ചി അയാൾ ഡോക്റ്ററല്ലേ? രോഗിയെ ട്രീറ്റ് ചെയ്യുന്നു എന്നല്ലാതെ വേറെ ഒരു മീനിങ്ങിൽ…”
അവൻ വിശദീകരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
“അതെനിക്കറിയാം,”
റസിയ പറഞ്ഞു.
“അയാള് മോശം ആണെന്നോ മോശമായ ഒരു പെരുമാറ്റം അയാളുടെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ഉണ്ടാവ്വ്വോ എന്നൊന്നും ഞാൻ കരുതുന്നില്ല റിസ്സൂ…പക്ഷെ …”
“അയാളുടെ മുമ്പിൽ ഇന്നേഴ്സ് മാത്രം ഒക്കെ ഇട്ടിട്ട്…”
“ച്ചെ! മിണ്ടാതിരി!”
ശാസനയുടെ ശബ്ദത്തിൽ അവൾ പറഞ്ഞു.
“അല്ല ഉമ്മച്ചിയാ അതാദ്യം പറഞ്ഞെ!”
“ഞാനങ്ങനെ ആദ്യം പറഞ്ഞൂന്ന് വെച്ച്?”
അവൾ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
“നീയൊരു മുതിർന്ന ആൺകുട്ടിയ…മുതിർന്ന ആൺകുട്ടികൾ അമ്മമാരോട് അങ്ങനെ സംസാരിക്കാൻ പാടില്ല!”
“ഓക്കേ! ഓക്കേ!”
അവൻ പറഞ്ഞു.
“എന്തായാലും ഉമ്മച്ചി സമാധാനിക്ക്…ഇനി വരേണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ ….ലാസ്റ്റ് അല്ലെ?”
“ഹ്മ്മ്!!”
അവൾ മൂളി.
അപ്പോഴേക്കും വരാന്തയുടെ അങ്ങേയറ്റത്ത് ഡോക്റ്റർ വിമലിന്റെ രൂപം അവർ കണ്ടു.
“എന്റെ റബ്ബേ!”
റസിയ ചിണുങ്ങി.
“ആണ്ടെ അയാള് വരുന്നുണ്ട്!”
“ഒന്നും പേടിക്കണ്ട ഉമ്മച്ചി,”
അവൻ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു.
“ടെൻഷൻ അടിക്കല്ലേ..കൂടിപ്പോയാൽ അരമണിക്കൂർ! അത്ര അല്ലേ ഉള്ളൂ?”
“പോ റിസ്സൂ..”
അവൾ പറഞ്ഞു.
