പിന്നെ അവളോട് ചേർന്ന് സാവധാനം നിലത്തേക്ക് കിടന്നു.
ജീവന്റെ തുടിപ്പ് മുളപൊട്ടുന്നത് അടിവയറ്റിൽ അവളറിഞ്ഞു.
അവൾ അയാളുടെ കയ്യെടുത്ത് അടിവയറ്റിൽ വെച്ചു.
അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് പ്രണയ പൂർവ്വം നോക്കി അയാൾ അടിവയറിൽ തലോടി.
വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിച്ച് അയാളിൽ നിന്ന് ചൂടുള്ള ചുംബനം അധരത്തിലേറ്റുവാങ്ങി കതക് തുറന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോൾ അവിടെ അവൾ റിസ്വാനെ കണ്ടില്ല.
ഇടനാഴിയിൽ നിന്ന് അവൾ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
ആശുപത്രിയുടെ കോമ്പൗണ്ടിൽ, പൂക്കാൻ തുടങ്ങുന്ന വാകമരത്തിന് ചുവട്ടിൽ ബൈക്കിൽ ചാരിനിന്ന് മൊബൈലിലേക്ക് നോക്കുന്ന റിസ്വാനെ അവൾ കണ്ടു.
അതീവസൗന്ദര്യവതിയായി തന്നെ സമീപിക്കുന്ന ഉമ്മച്ചിയെ അവൻ നോക്കി നിന്നു.
“മസാജൊക്കെ അടിപൊളിയായിരുന്നൂന്ന് തോന്നുന്നല്ലോ?”
അവൾ ബൈക്കിനടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ അവൻ ചോദിച്ചു.
“ഹ്മ്മ്? എന്താ?”
മനോഹരമായ നാണത്തിൽ മുക്കിയ മുഖത്തോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.
“ഇപ്പം ഒരു ഹൂറിയെപ്പോലെയുണ്ട് എന്റെ ഉമ്മച്ചി!”
“ഹ്മ്മ്!!”
കൃത്രിമമായ ഗൗരവത്തോടെ അവൾ ഒന്ന് മൂളി.
“കിന്നരിക്കാതെ വണ്ടി എട്ക്ക് റിസ്സൂ…”
അവൾ അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“ഹ്മ്മ്!!”
ബൈക്കിൽ കയറവെ അവൻ അമർത്തി മൂളി.
“ഉമ്മച്ചീടെ ഒരു കള്ള ഗൗരവം!”
അവൾ കയറി അവന്റെ പിമ്പിലിരുന്നു.
“ഉമ്മച്ചി…”
ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യവേ അവൻ വിളിച്ചു.
“എന്താ മോനേ?”
വാത്സല്യത്തോടെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ തോളിൽ മൃദുവായി അമർത്തി.
“ഇപ്രാവശ്യം എന്തായാലും അനീത്തി കുട്ടി വരൂല്ലോ അല്ലെ?”
റസിയ ഗൂഢമായി പുഞ്ചിരിച്ചു.
പിന്നെ അവന്റെ തോളിൽ അൽപ്പം കൂടി അമർത്തി.
“ഇപ്രാവശ്യം വരും മോനെ അനിയത്തി …തീർച്ച!”
അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
[അവസാനിച്ചു]