ഉമ്മയും അമ്മയും പിന്നെ ഞങ്ങളും 13 [Kumbhakarnan] 387

“മോനെ..” മദം കൊണ്ട് ചിലമ്പിച്ച ശബ്ദത്തിൽ വിളിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ അരികിലേക്ക് അവൾ ചുവടുവച്ചു.

“അമ്മേ…ആ ടവ്വൽ ഒന്നെടുത്തേക്കൂ…”

പുറത്തുനിന്ന് രേവതി വിളിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് പരിസരബോധമുണ്ടായി അവൾ ഞെട്ടിയകന്നത്.

സൈറ്റിൽ അവന് ഒരു സൗകര്യക്കുറവും ഉണ്ടാകരുതെന്നു മേനോന് നിർബന്ധമായിരുന്നു.അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവന് താമസിക്കാൻ കണ്ടയ്നർ കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളുമുള്ള ഒരു സെറ്റപ്പാണ്  മേനോൻ വരുത്തിച്ചു നൽകിയിരുന്നത്. ഒരു ഓഫീസ് മുറിയും പിന്നെ അതിനപ്പുറം ഒരു കിടക്കമുറിയുമായിട്ടാണ് അത് നിർമ്മിച്ചിരുന്നത്. വശങ്ങളിൽ വുഡൻ പാനലുകളും മുകളിൽ വില കൂടിയ ഫാൾസീലിംഗും ഒക്കെയായി പൂർണ്ണമായും ശീതീകരിച്ച ആ കണ്ടയ്നർ, മേനോൻ ചെന്നൈയിൽ നിന്നും വരുത്തിച്ചതായിരുന്നു.

രാവിലെതന്നെ ജോലിക്കാർ എല്ലാവരും പോയിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. സൈറ്റിൽ അവൻ മാത്രമായി. കട്ടിലിൽ കിടന്ന് മൊബൈലിൽ യൂട്യൂബ് എടുത്തു. ജയന്റെ ശക്തി സിനിമയിലെ “തെന്നലേ തൂമണം തൂകിവാ..” എന്ന വീഡിയോ ഗാനം പ്ളേ ചെയ്തു . സ്‌ക്രീനിൽ അൽപ്പവസ്ത്ര ധാരിണിയായി നൃത്തം ചെയ്യുന്ന ജയമാലിനി.

ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടും വിടർന്ന നിതംബവും മാംസളമായ വയറ്റിൽ സുന്ദരമായ പൊക്കിൾ കുഴിയും. വയറും അരയുമൊക്കെ കുലുക്കിയുള്ള അവരുടെ നൃത്തം കണ്ടപ്പോൾ അത് ശാരദാമ്മയാണെന്ന് തോന്നി. ജെട്ടി ഇല്ലാതിരുന്നതുകൊണ്ട്,കുട്ടൻ ലുങ്കിക്കുള്ളിൽ മുഴുത്തു പൊന്തി.  അപ്പോഴാണ് റോഡിൽ ഒരു കാർ വന്നു നിന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്. തുടർന്ന് നീട്ടിയുള്ള ഒരു ഹോൺ മുഴങ്ങി.

ഇത് ആരപ്പാ എന്ന് അതിശയത്തോടെ ഓർത്തുകൊണ്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. തൊട്ടു മുന്നിലെ റോഡിൽ നിർത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കാർ. ഡ്രൈവർ സൈഡിലെ ഗ്ളാസ് താഴ്ത്തി ഒരു മുഖം പുറത്തേക്ക് നീണ്ടു. രേവതിയായിരുന്നു അത്. പെട്ടെന്ന് അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

“ചേച്ചി എവിടേക്കാ.?”

“ഒന്നു ഹോസ്പിറ്റലിൽ വരെ. ഇവൾക്ക് ചെറിയൊരു ചൂടും പനിയുമൊക്കെ. ഒന്നു ഡോക്ടറെ കാണിച്ച് മരുന്ന് വാങ്ങിക്കൊണ്ടു വരട്ടെ”. അപ്പോഴാണ് പിന്നിലെ സീറ്റിൽ കിടന്ന് മയങ്ങുന്ന കുട്ടിയെ അവൻ കണ്ടത്.

“ബ്രേക്ഫാസ്റ്റ് കഴിക്കാൻ വേഗം ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞുവിട്ടു അമ്മ..”

പെട്ടെന്നാണ് അവളുടെ നോട്ടം തന്റെ മുഖത്തുനിന്നും താഴേക്ക് തെന്നിമാറിയതും അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഗൂഢമായ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നതും. അപ്പോഴാണ് അവനും താഴേക്ക് നോക്കിയത്.