ഉമ്മയും അമ്മയും പിന്നെ ഞങ്ങളും 14 [Kumbhakarnan] 569

ഇക്കയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ സ്വർഗ്ഗത്തിൽ നിന്നും ദൈവദൂതൻ നേരിൽ വന്നു നിന്നപോലെയാണ് തനിക്കും ഉമ്മയ്ക്കും തോന്നിയത്. പിന്നീട് താൻ പഠിച്ചതും എഞ്ചിനീയറിംഗ് ബിരുദം സമ്പാദിച്ചതുമെല്ലാം ആ കരുണ്യത്തിന്റെകൂടി തണലിൽ ആയിരുന്നല്ലോ. മരണം വരെയും അബ്ദുക്കയോട് താനും കുടുംബവും കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.അതുകൊണ്ടാണല്ലോ മുംതാസിന്റെ നിക്കാഹിന് ആവശ്യമായ സ്വർണ്ണം മുഴുവൻ താൻ വാങ്ങി നൽകിയതും സലീമിന്റെ പഠിത്തം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒപ്പം കൂട്ടിയതും. കുറച്ച് എക്സ്പീരിയൻസ് ആയിട്ട് വേണം മേനോൻ സാറിനൊപ്പം അവനെ കടല് കടത്താൻ.

ടൗണിൽ നിന്ന് കുറച്ചു ബ്രെഡും നേന്ത്രപ്പഴവും വാങ്ങി അവൻ പെട്ടെന്നുതന്നെ മടങ്ങിയെത്തി. കൈയിലെ കവർ ഉമ്മയെ ഏൽപ്പിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും ജുനൈദ അടുപ്പിൽ കാപ്പിക്ക് വെള്ളം വച്ചിരുന്നു. റഫീക്ക് സലീമിനെ മുറിയിൽ നിന്നും വിളിച്ച് പുറത്തുകൊണ്ടുവന്നു. ഡൈനിംഗ് ടേബിളിന്റെ കസേര വലിച്ചിട്ട് അവനെ അതിൽ ഇരുത്തി.

“ഉമ്മ പോയി മുംതാസിനെ വിളിച്ചോണ്ടു വന്നേ..” റഫീക്ക് അത് പറഞ്ഞു തിരിയുമ്പോഴേക്കും ജുനൈദായുടെ തോളിൽ തല ചായ്ച്ച് മുംതാസ് പുറത്തേക്ക് വന്നു.

ഇരുവരെയും ഏറെ നിര്ബന്ധിച്ചിട്ടാണ് ഒരു കഷ്ണം ബ്രെഡും അല്പം കാപ്പിയും കഴിപ്പിച്ചത്. റഫീക്കും ഷാഹിദയും ജുനൈദയും ചേർന്ന് ഇരുവരെയും ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ കഠിന ശ്രമം തന്നെ നടത്തി. അത് ഒരു പരിധിവരെ വിജയിച്ചു.കഞ്ഞി വെന്തപ്പോൾ അവരോടൊപ്പമിരുന്ന് രണ്ടാളും കുറച്ച് കഞ്ഞികുടിച്ചു.

വൈകുന്നേരമായപ്പോഴേക്കും സലീം ഒരുവിധം നോർമലായി. മുംതാസിനും കുറേ മാറ്റമുണ്ടായി. അവർ ഒറ്റയ്ക്കല്ല ,എന്തിനും അവർക്കൊപ്പം തങ്ങളും ഉണ്ടാകുമെന്ന് അവരെ ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്താൻ ഷാഹിദയ്ക്കും കുടുംബത്തിനും സാധിച്ചു. ഷാഹിദായുടെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം റഫീക്ക് വീട്ടിൽ പോയി എല്ലാവർക്കും മാറാനുള്ള വസ്ത്രങ്ങളുമായി വന്നു.

അന്ന് രാത്രി അവർ അവിടെത്തന്നെ തങ്ങി. ഷാഹിദയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചാണ് മുംതാസ് കിടന്നത്. ആ കിടപ്പിൽ ഒരുമ്മയുടെ സ്നേഹവും കരുതലും അവൾക്ക് ഫീൽ ചെയ്തു. അതുകൊണ്ടാവും എല്ലാം മറന്ന് അവൾ ഉറങ്ങി. അവൾ ഉറങ്ങുന്നതുവരെ ഷാഹിദയുടെ വിരലുകൾ അവളുടെ തലയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു.

രാത്രിയിൽ വീണ്ടും ശക്തമായിത്തന്നെ മഴ പെയ്തു. ഉറക്കത്തിനിടയിൽ ആ തണുപ്പിൽ മുംതാസ് ഷാഹിദയുടെ മുലകൾക്കിടയിലേക്ക് മുഖം നുഴച്ചു ചേർത്തു. അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഷാഹിദ കിടന്നു. എപ്പോഴോ അവരുടെ കണ്പോളകളെ ഉറക്കം വന്നുമൂടി.