ഉമ്മയും അമ്മയും പിന്നെ ഞങ്ങളും 14 [Kumbhakarnan] 569

“ഉപ്പ ഇനി എപ്പോഴാണാവോ എത്തുക ! നല്ല മഴക്കോളുമുണ്ട്…”

തിളച്ച വെള്ളത്തിലേക്ക് തേയിലപ്പൊടി ഇട്ടുകൊണ്ട് അവൾ ആത്മഗതം നടത്തി. അപ്പോഴാണ് വർക്ക് ഏരിയയിൽ കെട്ടിയ കയറിൽ തൂങ്ങുന്ന വസ്ത്രങ്ങൾ കണ്ണിൽ പെട്ടത്. ഇത്തയുടെ കഴുകിയ നൈറ്റിയും പാവാടയും വിരിച്ചിട്ടിരിക്കുകയാണ്. അതിനിടയിൽ നിറം മങ്ങിയ ഒരു കുഞ്ഞു വസ്ത്രം അവന്റെ കണ്ണിൽ പെട്ടു. അടുക്കളയിലേക്ക് ഒന്നു പാളി നോക്കി. ഇത്ത ചായ ഉണ്ടാക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്.

കൈയെത്തിച്ച് ആ തുണി ഒന്നു വിടർത്തി.നീല നിറമുള്ള ഒരു പാന്റി. അവൻ അതിലൊന്ന് തൊട്ടു. ശരീരത്തിലൂടെ കറന്റ് പാഞ്ഞുപോയപോലെ. ഇത്തയുടെ സ്വകാര്യത പൊതിഞ്ഞു സൂക്ഷിച്ച തുണിത്തുണ്ട്. വിരലുകൾ കൊണ്ട് അതൊന്നു വിടർത്തി നോക്കി. പാന്റിയുടെ വീതികുറഞ്ഞ ഭാഗത്ത് നീല നിറം മിക്കവാറും പോയിട്ട് മങ്ങിയ മഞ്ഞനിറം. അവൻ അവിടെ ഒന്നു തൊട്ടു. ഇത്തയുടെ യോനീ സ്രവങ്ങളും മൂത്രവും വീണു നനഞ്ഞ് നിറം പോയ ഭാഗം. അവിടെ വിരലോടിക്കുമ്പോൾ ജെട്ടിക്കുള്ളിൽ കുണ്ണ മുഴുത്തു.

അപ്പോഴേക്കും രണ്ടു ഗ്ലാസ്സുകളിൽ ചായയുമായി ഇത്ത വർക്കേറിയയിലേക്ക് ഇറങ്ങിവന്നു. അവന്റെ കൈയിലേക്ക് ഒരു ഗ്ലാസ്സ് വച്ചുകൊടുത്തിട്ട് അവൻ അവന്റെയരികിലായി അരഭിത്തിയിൽ ഇരുന്നു. സഹോദരിയുടെ സാന്നിദ്ധ്യം മുൻപ് ഇല്ലാത്തവിധം അവനെ അസ്വസ്ഥനാക്കി. ഇത്തയുടെ നനഞ്ഞ കക്ഷത്തു നിന്നുള്ള വിയർപ്പു ഗന്ധം മൂക്കിലേക്ക് തുളഞ്ഞു കയറിയപ്പോൾ അവന് ഇരിക്കപ്പൊറുതിയില്ലാതെയായി. എന്താണ് തനിക്ക് പറ്റിയത് ? ഇത്ര കാലവും ഒരേ വീട്ടിൽ താമസിച്ചിട്ടും ഒരിക്കലും ഇത്തയോട് അരുതാത്ത ഒന്നും തോന്നിയിരുന്നില്ല. എന്തിന് ! തെറ്റായ ഒരു നോട്ടം പോലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. ഇപ്പോൾ പെട്ടെന്നിങ്ങനെ….

“എന്താടാ…ഒരാലോചന ? നീ വന്നപ്പോൾ മുതൽ ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്. എന്തുപറ്റി ?”

അനിയന്റെ മുടിച്ചുരുളിൽ വിരൽ കടത്തി ചിക്കിക്കൊണ്ടാണ് അവൾ അത് ചോദിച്ചത്. എന്തുപറയണം എന്നറിയാതെ ഒരുനിമിഷം അവൻ നിശ്ചലനായി ഇരുന്നു. ഇത്തയുടെ ആ സ്പർശനം. ഉമ്മ മരിച്ചശേഷം ഒരു ഉമ്മയുടെ കരുതലാണ് പാവം തനിക്ക് നൽകിയിട്ടുള്ളത്. എന്നിട്ടും താൻ. അവനു ചങ്ക് പൊട്ടുന്ന സങ്കടം തോന്നി. ഇത്തയുടെ ചോദ്യവും ആ സ്പര്ശനവും കൂടിയായപ്പോൾ അവന്റെ എല്ലാ കോണ്ട്രോളും പോയി. കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി. ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പി.