ഉമ്മയും അമ്മയും പിന്നെ ഞങ്ങളും 2 [Kumbhakarnan] 517

ഇപ്പോൾ അഴിച്ചെടുത്ത പാവാട ചെറ്റയിലേക്ക് ഇടുകയാണ് ഉമ്മ. കൈ ഉയർത്തിയപ്പോൾ ഷേവ് ചെയ്തു മിനുസമാക്കിയ കൊഴുത്ത കക്ഷം.  പടച്ചോനേ….എന്തൊരു മുലകളാണ്..!!!. ഒരു കുഞ്ഞ് അടയാളം പോലുമില്ലാതെ…പരസ്പരം ചേർന്നിരിക്കുന്ന മുലക്കുന്നുകൾ. അവയുടെ മദ്ധ്യഭാഗത്തായി ഇളം തവിട്ടു നിറത്തിൽ തുറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലക്കണ്ണുകൾ. കൊഴുത്ത വയറിന്റെ മദ്ധ്യത്തിൽ വിലങ്ങനെയുള്ള ഒരു മടക്കിന്റെ നടുവിൽ ആഴമുള്ള പൊക്കിൾ കുഴി. സ്ഫടികം സിനിമയിലെ സിൽക് സ്മിതയുടെ പൊക്കിൾ പോലെ . അൽപ്പം പൊന്തിയ അടിവയറിന് താഴെയുള്ള മടക്കിൽ നിന്നു തുടങ്ങുന്ന ത്രികോണ ക്ഷേത്രം. ഒട്ടും രോമമില്ലാതെ ഒരു ഇഡ്ഡലി പോലെ പൊന്തിനിൽക്കുന്ന ഉമ്മയുടെ പൂറപ്പം .പൂർച്ചാലിന് ഇരുവശവുമായി പുറത്തേക്ക് കവിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ചിറകുകൾ പോലുള്ള ഭാഗം. ആ ഇതളുകളുടെ തുടക്കത്തിൽ ഒരു തത്തച്ചുണ്ടുപോലെ തുറിച്ചുന്തി നിൽക്കുന്ന ഒരു മാംസക്കഷ്ണം. ഉമ്മേടെ മണിക്കന്ത്….!!!

മാതൃയോനീ ക്ഷേത്രത്തിന്റെ ദ്വാരപാലകരെപ്പോലെ ഇരുവശവും കാവൽനിൽക്കുന്ന തുടത്തൂണുകൾ. ചെറുരോമങ്ങൾ അവയുടെ ഭംഗി കൂട്ടുന്നു. ഉമ്മയുടെ മുന്നിൽ നിലത്തു മുട്ടുകുത്തി  തുടകളകറ്റി നാവ് ആ സ്വര്ഗ്ഗ കവാടത്തിലേക്കിറക്കി യോനീരസം നുകരാൻ അവനു കൊതി തോന്നി.

പാവാട  ചെറ്റയിലേക്കിട്ടിട്ട് അവൾ ഒരു നിമിഷം അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു. ഓലപ്പഴുതിലൂടെ  ഉമ്മയുടെ നഗ്നത അവൻ തൊട്ടരികിൽ കണ്ടു. ഉമ്മയിൽ നിന്ന് ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം ഉയർന്നു. അവൾ തിരിഞ്ഞു നടന്ന് മറപ്പുരയിൽ സിമന്റ് ഇട്ട് ഉയർത്തി കെട്ടിയിരുന്ന തിട്ടയിൽ കാലുകൾ താഴേക്ക് തൂക്കിയിട്ട് ചടഞ്ഞിരുന്നു. നിതംബവും തുടകളും ഇരുവശങ്ങളിലേക്ക് കവിഞ്ഞു കിടന്നു.

ബക്കറ്റിൽ നിന്ന് മഗ്ഗിൽ വെള്ളം കോരി തലവഴി ഒഴിച്ചു. ഉമ്മയുടെ മാറിലെ മാംസഗോളങ്ങളിലും തുറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലക്കണ്ണുകളിലും വീണ് വെള്ളത്തുള്ളികൾ പല ഭാഗങ്ങളിലേക്കും തെറിച്ചു. ശേഷിച്ച വെള്ളമാകട്ടെ, മുലച്ചാലിലൂടെ താഴെക്കൊഴുകി പൊക്കിളിൽ നിറഞ്ഞ് കവിഞ്ഞ് തുടയിടുക്കിലേക്ക് അരിച്ചെത്തുന്നു. തടിച്ചുരുണ്ട തുടകളിൽ എഴുന്നു നിൽക്കുന്ന ചെറു രോമങ്ങൾ വെള്ളം വീണു നനഞ്ഞ് തിളങ്ങുന്ന ചർമ്മത്തിലേക്ക് തല ചായ്ച്ചു.