ഉമ്മയും അമ്മയും പിന്നെ ഞങ്ങളും 8 [Kumbhakarnan] 427

പറഞ്ഞത്..
ഉച്ചയൂണിന് മുൻപേ രേവതിയും കുടുംബവും വന്നു. അവർക്ക് ലൊക്കേഷൻ അയച്ചു കൊടുത്തിരുന്നതുകൊണ്ട് ആരോടും വഴി ചോദിക്കാതെ ഇങ്ങെത്താൻ പറ്റി.  കാറിൽ നിന്ന് അവർ ഇറങ്ങുമ്പോഴേക്കും മേനോനും ശാലുവും മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെന്നുകഴിഞ്ഞിരുന്നു.

ഓരോരുത്തരായി കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. രേവതിയുടെ വേഷം ചുരിദാറും ടോപ്പുമാണ്. ശാരദ ഉടുത്തിരുന്നത് സെറ്റ് സാരിയും കറുത്ത ബ്ലൗസും . ഡ്രൈവിങ് സീറ്റിൽ നിന്ന് രാഹുൽ ഇറങ്ങി. ശാരദയുടെ കൈയിലായിരുന്നു കുഞ്ഞ്.അവൾ നല്ല ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു.  കാറിൽ നിന്നുമിറങ്ങി ഒന്നു മടിച്ചു നിന്ന രേവതിയുടെ അരികിലേക്ക് ശാലു നടന്നു ചെന്നു. പിന്നെ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ശാലുവിന്റെ ഈ പ്രതികരണം രേവതിയുടെ കണ്ണുനനയിച്ചു.

അന്ന് തന്റെയും മകന്റെയും നിഷിദ്ധ സംഗമത്തിന് സാക്ഷിയായ ശേഷം യാത്രപറഞ്ഞു പിരിയുന്നതുവരെ ശാലു തന്റെ മുഖത്തുപോലും നോക്കിയിരുന്നില്ലെന്നു രേവതി ഓർത്തു. അതിന്റെ പേരിൽ ഒരിക്കലും ശാലുവിനെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ തോന്നിയില്ല. ആ സ്ഥാനത്ത് താനായാലും അങ്ങനെയേ പ്രതികരിക്കൂ എന്നതാണ് സത്യം. ഇന്ന് ഇങ്ങോട്ട് യാത്ര തിരിച്ചതും ആ ജാള്യത മനസ്സിൽ വച്ചുകൊണ്ടായിരുന്നു. ഈ യാത്രയിൽ നിന്ന് പിന്മാറാൻ ആവത് ശ്രമിച്ചതുമാണ്. പക്ഷെ പോയേ തീരൂ എന്ന ഒറ്റ കടുംപിടുത്തതിലായിരുന്നു അമ്മ. അമ്മക്ക് മകനെ കാണണമത്രേ. ഇപ്പോൾ ശാലു വന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചപ്പോൾ സന്തോഷം കൊണ്ട് കണ്ണു നനഞ്ഞു.

“ഓ…രണ്ടു കൂട്ടുകാരും കൂടി അവിടെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നിൽക്കാതെ കയറിവാ…”
മേനോൻ അക്ഷമനായി.

രേവതിയും ശാലുവും കൈ കോർത്തുപിടിച്ച് അകത്തേക്ക് കയറി. ശാരദയുടെ കൈയിൽ നിന്ന് കുട്ടിയെ വാങ്ങിക്കൊണ്ട് രാഹുലും അവരെ അനുഗമിച്ചു. അതോടെ ഏറ്റവും പിന്നിലായി ശാരദയും മേനോനും.  സിറ്റൌട്ടിൽ നിന്ന് അയാൾ അകത്തേക്ക് നോക്കി. എല്ലാവരും ലിവിങ് റൂമിൽ കയറിക്കഴിഞ്ഞു. ശാലു അവരെ സോഫയിൽ പിടിച്ചിരുത്തി.

മേനോൻ ശരദയെ പിടിച്ച് ഭിത്തിയുടെ മറവിലേക്ക് വലിച്ചു. എന്നിട്ട് അവരെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ചുണ്ടിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു. ശാരദ പിടഞ്ഞകന്നു. എന്നിട്ട് അയാളുടെ കൈയിൽ ഒരു നുള്ളു കൊടുത്തു.
“കുരുത്തംകെട്ട ചെക്കൻ…”
അവർ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു. പിന്നാലെ മേനോനും. അപ്പോഴാണ് പടികളിറങ്ങി ജിത്തു ഹോളിലേക്ക് വന്നത്.

തുടരും.