ഉമ്മയും അമ്മയും പിന്നെ ഞങ്ങളും 9 [Kumbhakarnan] 471

തുപ്പി. കിച്ചൻ ക്യാബിനറ്റിൽ നിന്ന് ഒരു തുണ്ട് ശർക്കരയെടുത്ത്‌ വായിലിട്ടിട്ട് ഒന്നുമറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ അവൾ ഇറങ്ങിവന്നു. ശാലു കിച്ചണിലേക്ക് പോയതിൽ അൽപ്പം ഡൗട്ട് മേനോന് തോന്നാതിരുന്നില്ല. എന്നാൽ തിരികെ വന്നപ്പോഴും അവൾ വായിലിട്ട് നുണയുന്നത് ചോക്ലേറ്റാണെന്ന വിശ്വാസത്തിൽ ആ ഡൗട്ട് ക്ളീയറായി.

“അപ്പോൾ എല്ലാവർക്കും ഗുഡ് നൈറ്റ്..” കൈയുയർത്തി എല്ലാവർക്കും ആശംസകൾ നേർന്നിട്ട് ജിത്തു പടികയറി മുകളിലേക്ക് പോയി.

രാഹുലും രേവതിയും കുട്ടിയും അവർക്കുള്ള മുറിയിലേക്കും ശാരദ തന്റെ മുറിയിലേക്കും പോയി. മേനോനും ശാലുവും അവിടെ അവശേഷിച്ചു.

“വാ ചേട്ടാ….ഉറക്കം ….വരുന്നു. തലക്ക് എന്തോ…ഭാരം പോലെ..”

“അത് ഇന്നത്തെ ജോലിക്കൂടുതൽ കൊണ്ടാവും. എന്തായാലും കിടന്നേക്കാം. ”

മേനോൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ശാലു മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. നടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ ചുവടുകൾ ഉറയ്ക്കുന്നില്ല. അത് കണ്ടപ്പോൾ മേനോന് സന്തോഷമായി. ചോക്ലേറ്റ് പണി പറ്റിച്ചു. അയാളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. കട്ടിലിൽ കിടക്കുകയല്ല വീഴുകയാണ് അവൾ ചെയ്തത്. കിടന്ന് അൽപ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ അവൾ ഗാഢനിദ്രയിലായി.  മേനോൻ അവളെ നന്നായി ഒന്നു പിടിച്ചു കുലുക്കിയിട്ട് വിളിച്ചു.

“ശാലൂ….എടി ശാലൂ….”

എവിടെ !!! കിളി പോയി കിടക്കുകയാണ് പാവം.

കുറച്ചു നേരം കൂടി അയാൾ അവൾക്കരികിൽ ഇരുന്നു.  പിന്നെ  എഴുന്നേറ്റ് ഷർട്ടും പാന്റും ഊരി ഹാങ്ങറിൽ തൂക്കി. ജെട്ടികൂടി ഊരിക്കളഞ്ഞിട്ട് ഒരു ലുങ്കിയെടുത്തുടുത്തു. എ സി നന്നായി കൂട്ടിയിട്ടിട്ട് കട്ടിലിൽ മടക്കിവച്ചിരുന്ന
ഷീറ്റ് എടുത്ത് അവളെ പുതപ്പിച്ചിട്ടു വെളിയിലിറങ്ങി. കതക് മെല്ലെ ചാരി. ഹോളിൽ ഇന്റിക്കേറ്ററുകളുടെ വെളിച്ചം മാത്രം. അയാൾ നേരെ ശാരദ കിടക്കുന്ന മുറിയുടെ മുന്നിൽ ചെന്നു. വാതിലിൽ മെല്ലെ തള്ളി. അത് ചാരിയിട്ടേയുള്ളൂ. വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തുകയറി വാതിൽ വീണ്ടും ചാരി.

ബെഡ് റൂം ലാമ്പിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ കട്ടിലിൽ മലർന്നു കിടക്കുന്ന ശാരദയുടെ രൂപം. അടിപ്പാവാടയും ബ്രായും മാത്രമാണ് വേഷം. ഉണർന്നു കിടക്കുകയാണ്.

“അമ്മക്കള്ളി…. ഉണർന്നു കിടക്കുകയാണല്ലേ…?”
കട്ടിലിലേക്ക് ഇരുന്നുകൊണ്ട് അയാൾ ചോദിച്ചു.

“ശാലു ഉറങ്ങിയോ…?”

“ഉം ഉറങ്ങി…”
മേനോൻ മെല്ലെ കട്ടിലിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. ശാരദയുടെ ചുണ്ടിൽ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ വിളിച്ചു.

“അമ്മേ…”
“എന്റെ മോനേ…”
“അമ്മയെന്താ എന്നെ വിട്ടുപോയത്..?”
“ഞാൻ ഉണ്ടല്ലോ മോനേ നിന്റൊപ്പം..”

അയാളുടെ മുടിയിഴകൾ ശാരദ മാടിയൊതുക്കി.