അപ്പോഴാണ് അവൻ ഒരു തീരുമാനമെടുത്തത്. സാവധാനം അവൻ തന്റെ കൈ മുന്നോട്ട് നീക്കി, മുന്നിലുള്ള സീറ്റിന്റെ കൈപ്പിടിയിൽ വെച്ചു. താങ്ങാൻ വേണ്ടിയാണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് അവൻ സ്വയം ന്യായീകരിച്ചു, പക്ഷേ അവളുടെ ശരീരം സീറ്റിലേക്ക് ചാരി ഇരിക്കുമ്പോൾ ആ സ്പർശനം അനുഭവിക്കുക എന്നതായിരുന്നു അവന്റെ യഥാർത്ഥ ലക്ഷ്യം. തന്റെ ധൈര്യത്തെക്കുറിച്ച് അവന് അഭിമാനം തോന്നി. ഇനി തന്റെ തലച്ചോറുകൊണ്ടല്ല ചിന്തിക്കുന്നതെന്ന് അവനറിയാമായിരുന്നു.
യാത്ര തുടർന്നു. വളവുകളിൽ തിരിയുമ്പോളും കുഴികളിൽ ചാടുമ്പോളും അവളുടെ ശരീരം അവന്റെ ശരീരത്തോട് കൂടുതൽ ചേർന്നു. ചില സമയങ്ങളിൽ അവൾ തന്റെ തുടകൾ കൂടുതൽ ചേർത്ത് വെക്കുന്നതായി അനന്തുവിന് തോന്നി. ആ നിമിഷങ്ങളിൽ അവന്റെ കാൽ അവളുടെ മാംസളമായ തുടകളിൽ അമർന്നു. ലെഗ്ഗിൻസിന്റെ നേരിയ തുണിക്കും ജീൻസിന്റെ കട്ടിക്കും ഇടയിലൂടെ ആ മൃദുലത അവനറിഞ്ഞു. അവളുടെ അസ്ഥികളുടെ നേരിയ രൂപരേഖ പോലും അവന്റെ കാലിന് അനുഭവപ്പെട്ടു. അവളുടെ ഇരിപ്പിൽ ഒരു വെപ്രാളം അവന് അനുഭവപ്പെട്ടു,
അവൾക്ക് ശ്വാസം മുട്ടുന്നത് പോലെ തോന്നി. അപ്പോഴാണ് അവനൊരു കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചത്—അവന്റെ കാൽ അവളുടെ തുടകൾക്കിടയിൽ സ്പർശിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്! തിരക്കിന്റെയും ബസ്സിന്റെ കുലുക്കത്തിന്റെയും ഫലമായി അവൾ അറിയാതെ തന്റെ ബാലൻസ് നിലനിർത്താൻ അവന്റെ കാലിൽ ചാരി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. അവളുടെ ഭാരം അവന്റെ കാലിൽ അനുഭവപ്പെട്ടു. ആ ചലനത്തിൽ അവന്റെ കാൽ അവളുടെ തുടയിടുക്കിലെ മൃദുലമായ ഭാഗങ്ങളിൽ സ്പർശിച്ചു.
