അങ്കിൾ എന്റെ വഴികാട്ടി [അനുയ നായർ] 437

പക്ഷെ!!! ആ ഫോൾഡറിൽ ഒന്നുമില്ല…

ഞാൻ വീണ്ടും ഫോൾഡറുകൾ മാറി മാറി തപ്പി… ഒന്നിലും കാണുന്നില്ല…

“എന്താ മോനു നോക്കുന്നെ” പെട്ടെന്നു പുറകിൽ നിന്നൊരു കൈ എന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചു….

ഞാൻ ഞെട്ടി സ്തംഭിച്ചു നിന്നു…

പുറകിൽ അതാ അങ്കിൾ നിൽക്കുന്നു…
‘എന്താ മോനു…കാണുന്നില്ലേ മോനു നോക്കിയത്…”

“അത്..അത് അങ്കിൾ” ഞാൻ ഒന്നു മിണ്ടാൻ കഴിയാതെ ഇരുന്നു…

എല്ലാം തീർന്നു ഞാൻ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു… അമ്മ അറിയും.. നാണം കെടും… എല്ലാം ഞാൻ ഓരോന്നായി മനസിൽ കണ്ടു…

” എന്താ മോനു, മോനുന് ഇഷ്ടമായോ അത്…”
അങ്കിൾ പതിയെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നിരുന്നു ചോദിച്ചു…

“ഏത്”
വിറയാർന്ന ചുണ്ടുകളോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു….

“ഇനി ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ അഭിനയിക്കണ്ട…ഇന്നലെ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു മോനു എടുത്തു നോക്കുന്നത്, പേടിക്കണ്ട ഞാൻ ആരോടും പറയാൻ ഒന്നും പോകുന്നില്ല

പറ ഇഷ്ടമായോ അത് എന്ന്”

” അയ്യേ..ഏയ് ഇല്ല അങ്കിളെ”

“പിന്നെന്തിനാ മോനു ഇന്ന് വീണ്ടും അത് തപ്പിയത്”
അങ്കിൾ ഒരു പ്രേത്യക ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു”

ഞാൻ മിണ്ടാതെ തല കുനിച്ചിരുന്നു…

അങ്കിൾ എന്റെ താടയിൽ പിടിച്ചുയർത്തി എന്നെ നോക്കി..

“കാണനോ മോനു നു അത്…”

എനിക്ക് എന്താ പറയേണ്ടത് എന്നറിയാതെ ഞാൻ ഇരുന്നു…

അങ്കിൾ ഫോണ് എടുത്തു ഹൈഡ് ചെറുത്തിട്ടിരുന്ന ഫോൾഡർ തുറന്നു എനിക്ക് തന്നു…
ഞാൻ ഫോണ് പിടിക്കുന്നതും കാത്ത്…
സ്ക്രീനിൽ ഇന്നലെ കണ്ട മദാമ്മയുടെ ഫോട്ടോ..

ഞാൻ രണ്ടു നിമിഷം കഴിഞ്ഞു പതിയെ ഫോണ് വാങ്ങാൻ കൈ നീട്ടിയതും