അങ്കിൾ എന്റെ വഴികാട്ടി [അനുയ നായർ] 437

“അനു…..മോനു…. നി പോയോ…എന്താ മിണ്ടാത്തെ…”

അങ്കിൾ അടുക്കളയിൽ ഗ്ലാസ് വെച്ചിട്ട് വരുന്ന വഴി ചോദിച്ചപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ ഞെട്ടി സ്വബോധത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നത്….

പെട്ടെന്ന് ഫോണ് ലോക്ക് ആക്കി ഞാൻ അവിടെ വെച്ചു.
“ആഹ് അങ്കിളേ..പറ..” ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു

എന്റെ നെഞ്ചു അപ്പോളും പട പട ഇടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

“എന്താടാ മുഖമൊക്കെ വിളറി ഇരിക്കുന്നെ…എന്താ ഒരു കള്ളത്തരം പോലെ”

അങ്കിൾ സോഫയിൽ വന്നിരുന്നു ഫോണ് എടുത്തു..

” ഏയ് ഒന്നുമില്ല അങ്കിൾ..ഞാൻ വെറുതെ..”

അബദ്ധം മനസിലായിട്ടാണോ എന്തോ ഫോണിൽ നോക്കിയിട്ട് അങ്കിൾ എന്നെ നോക്കി…

ഞാൻ ആകെ ചമ്മലും പേടിയും കലർന്ന വികരത്തിൽ ഇരുന്നു..

ഞാൻ ഒന്നും പുറത്തു കാണിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…

അങ്കിൾ എന്നെ അടിമുടി നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

ഞാൻ കഴിവതും ഒന്നും പുറത്തു കാട്ടാതെ നോക്കി

അപ്പോളേക്കും അങ്കിളിനു സൈറ്റിലേക്ക് വരാൻ ഒരു കാൾ വന്നു… അങ്കിൾ നു പോകേണ്ടി വന്നു….

ഞാൻ വീട്ടിലെത്തി കിടന്നു….മനസിൽ മുഴുവൻ ആ ഫോട്ടോകൾ….

ഓർക്കുമ്പോ ഉള്ളിൽ എന്തോ പോലെ തോന്നി എനിക്ക്…

എന്റെ ചെറിയ സാധനം കാട്ടി വച്ചു….
വീണ്ടും കാണാൻ ഉള്ള ആഗ്രഹം തോന്നി… ഉറക്കം വരുന്നില്ല…

ആകെ ഒരു പരവേശം,ഇതുവരെ അനുഭവിക്കാത്ത ഒരു പരിഭ്രമം

അങ്കിളിനു മനസിലായി കാണുമോ.
എന്നാലും അങ്കിൾ ഈ പ്രായത്തിലും ഇങ്ങനൊക്കെ.

പക്ഷെ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ അതു വീണ്ടും കാണാൻ ഉള്ള ത്വര കൂടി കൂടി വന്നു…
അങ്ങനെ നൂറു കൂട്ടം ചിന്തകൾ
അങ്ങനെ കിടന്നു ആലോചിച്ചു ആലോചിച്ചു എപ്പോളോ ഉറങ്ങി പോയി…
വൈകിട്ട് അമ്മ വന്നപ്പോൾ ആണ് എഴുന്നേൽകുന്നത്….

കുളിച്ചു റെഡി ആയി അതൊക്കെ മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…