“വാങ്ങിക്കൊണ്ട് വരുമ്പോള് അത് നഫീസേടെ കയ്യില് കൊടുക്കരുത്. എന്റെ കയ്യിലെ തരാവൂ. അവള് കാണാതെ. കേട്ടോ.”
“അതും ആയിക്കോട്ടെ.”
കമ്പിയായത് ഉമ്മ കാണാതിരിക്കാന് ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന് പറഞ്ഞു.
ഞാന് ഉമ്മയുടെ മുഖത്ത് നോക്കുമ്പോള് അത് ലജ്ജകൊണ്ട് ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു.
“ഒരു വഴുതിനങ്ങ മതിയോ ഉമ്മാ കറിവെക്കാന്?”
ഉമ്മയുടെ നാണം കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് ചോദിക്കാതിരിക്കാനായില്ല.
“കറിവെക്കാനോ അതോ അവിടെ വെക്കാനോ?”
ഞാന് അവരുടെ നൈറ്റിയുടെ മദ്ധ്യഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി. പാന്റിയുടെ അരികുകള് കാണാമോ? ഞാന് സംശയിച്ചു. ഇതിനു മുമ്പ് അങ്ങനെ ഉണ്ടായിട്ടില്ല. അതിനര്ത്ഥം ഉമ്മ നൈറ്റിക്കടിയില് പാവാട ഇട്ടിട്ടില്ല എന്നല്ലേ?”
ഉമ്മയുടെ മുഖമപ്പോള് ക്രമാതീതമായി ചുവന്നു. അവര്ക്ക് ഒന്നും മിണ്ടാന് കഴിഞ്ഞില്ല.
“അപ്പം മെഴുകുതിരി ഔട്ട് അല്ലേ?”
ഞാന് വേണ്ടും ചിരിച്ചു.
“കൂടുതല് ഒന്നും ചോദിക്കണ്ട.”
ലജ്ജ വിടാതെ അവര് പറഞ്ഞു.
“വഴുതിനങ്ങ എന്തിനാ എന്ന് നിനക്കറിയാം. നിന്നോടെ എനിക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെ ഇതുപോലെയുള്ള ആവശ്യങ്ങള് പറയാന് പറ്റൂ. കൂടുതല് ഒന്നും ചോദിയ്ക്കാന് നിക്കാതെ അത് കൊണ്ടുവന്നു താടാ ചക്കരെ. എന്റെ കയ്യില് രഹസ്യമായെ തരാവൂ കേട്ടോ. നഫീസ ഒരു കാരണവശാലും അറിഞ്ഞെക്കരുത്.”
ഞാന് അര്ത്ഥഗര്ഭമായി ഒന്ന് മൂളി. തലകുലുക്കിക്കൊണ്ട് ഞാന് ജോലിക്ക് പോയി. വൈകുന്നേരം തിരിച്ചു വന്നപ്പോള് പച്ചക്കറികള് അടങ്ങിയ സഞ്ചി ഞാന് നഫീസയ്ക്ക് കൊടുത്തു. എന്റെ കിറ്റിനുള്ളില് ഞാന് രണ്ട് വലിയ വഴുതിനങ്ങകള് വെച്ചിരുന്നു.
അടുത്ത ദിവസം പൊതു അവധി ദിവസമായിരുന്നു. ഫാക്റ്ററി തുറക്കില്ല. പത്തുമണിയായപ്പോള് നഫീസ കൂട്ടുകാരിയുടെ വീട്ടിലേക്കെന്ന് പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി.
അപ്പോള് ഉമ്മ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നു. നാണത്തോടെ എന്നെ നോക്കി.എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു.
“ഇന്നലെ ഞാന് പറഞ്ഞത് മേടിച്ചാരുന്നോ മോനെ? മേടിച്ചെങ്കില് പെട്ടെന്ന് താ മോനെ.”
ഭിത്തിയില് തൂക്കിയിട്ടിരുന്ന കിറ്റ് ഞാന് എടുത്തു. അതില് നിന്നും വഴുതിനങ്ങകള് എടുത്ത് ഉമ്മയുടെ നേരെ നീട്ടി.
എന്നിട്ട് അവരുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ഞാന് പറഞ്ഞു.
“മാര്ക്കറ്റിലെ കിട്ടാവുന്നതില് വെച്ച് ഏറ്റവും മുഴുത്ത നീണ്ട തടിച്ച വഴുതിനങ്ങയാ ഞാന് മേടിച്ചത്. ഇതിലും മുഴുപ്പ് ഉള്ളതുണ്ട്. ഞാന് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഇന്നത്തേക്ക് ഇത് വെച്ച് അഡ്ജസ്റ്റ്റ് ചെയ്യ്. ഇതിലും മുഴുതത് വരുമ്പം ഞാന് മേടിക്കാം.”
ഉമ്മ നാണത്തോടെ അവ വാങ്ങി എന്നെ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി.
“സാരമില്ല. ഇത്രേം വലിപ്പമുള്ളതായാലും മതി. ഇതിലും മുഴുതത് കിട്ടുവാണേല് പിന്നെ മേടിച്ചോ.”
അവ എന്റെ കൈയ്യില് നിന്നും വാങ്ങുമ്പോള് ഉമ്മയുടെ കൈകള് വിറച്ചു.
“മോനെ,ഇതത്ര കുഞ്ഞുത് ഒന്നുമല്ല. ഇപ്പഴാ ഞാനിത് ശരിക്ക് കാണുന്നെ. ഇത് ധാരാളം മതി. നല്ല മുഴുപ്പുണ്ട്.”
അത് പറഞ്ഞിട്ട് അവര് എന്റെ അരയിലേക്ക് നോക്കിയോ?അതോ എനിക്കങ്ങനെ നോക്കിയതാണോ?
Dear Dona,
You are a real story writer… Super. Thanthayeppattiyum ayalude kunnayeppattiyum kaliyeppattiyum suklatheppattiyum kaamatheppattiyum okke Makanodu paranjulla thallayude kaamakeli.Nalla vivaranam….Iniyum ithupole ulla Amma Makan kadhakal pratheekshikkunnu….Aasamsakal…!!
Thank u.
Rajan.
Dona I love you.