Urangatha Raathrikal 3 177

അയാളുടെ പുരുഷത്വത്തെ ചിലപ്പിക്കുന്നതിന് വേഗതയുമേറി. പരിസരം പോലും മറക്കുകയായിരുന്നു ഇരുവരും. റോസ് തുടകൾ ഇറുക്കിപ്പിടിക്കുകയും അകത്തുകയും ചെയ്യുകൊണ്ടിരുന്നു. അയാൾ അവളുടെ പാന്റീസും ഊരിക്കളഞ്ഞു. റോസ് പരിപൂർണ്ണ നഗ്ന, അയാൾ ആദ്യമായി ഒരു പെണ്ണിനെ കാണുന്നതുപോലെ അവളുടെ സൗന്ദര്യം നോക്കിക്കണ്ടു. വെളുത്ത മേനിയിൽ ആ രോമക്കാട് ഒരലങ്കാരം തന്നെയായിരുന്നു. കാലൊന്നകത്തിക്കേ. ഞാൻ കാണട്ടെ. കുര്യാക്കോസ് ആർത്തിയോടെ അവിടേക്കു നോക്കി. റോസ് കാലുകൾ അകത്തി കിടന്നുകൊടുത്തു.
ഒരു വലിയ കക്ക വായ് പിളർന്നിരിക്കുന്നതുപോലെയുള്ള അവളുടെ സാധനം. അതിനുള്ളിൽ നനവാർന്ന ഇളംചുവപ്പ്. അച്ചായാ. അതിങ്ങോട്ടു കേറ്റ്. അവൾ അയാളുടെ സാധനത്തിൽ പിടിച്ചുവലിക്കുകയും അരക്കെട്ടു വിടർത്തി അതിനെ സ്വീകരിക്കാൻ ഒരുങ്ങുകയും ചെയ്തു. കുര്യാക്കോസ് അവളുടെ കാലുകൾക്കിടയിൽ മുട്ടുകുത്തിനിന്നു. ഒരു യന്ത്രിദണ്ഡുപോലെ അയാളുടെ സാധനം മുന്നോട്ടു തള്ളിനിന്നനങ്ങി. അവളുടെ നെഞ്ചിനിരുവശത്തും കൈകൾ കുത്തി കുര്യാക്കോസ് താഴേക്കാഞ്ഞു. അവൾ അതു പിടിച്ച് തന്റെ യോനിയുടെ തുമ്പത്തേക്കു ചേർത്തു. കുര്യാക്കോസ് അവളിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ വെമ്പി. അടുത്ത നിമിഷം, റോസ്. ഒരു വിളി കേട്ടു. ഇരുവരും അമ്പരന്നുപോയി.
മൂന്ന് ഞൊടിയിടയിൽ റോസ്, കുര്യാക്കോസിനെ തള്ളിമാറ്റി എഴുന്നേറ്റു.
‘മാറ് അച്ചായാ…’ അപ്പോൾ ആ വിളി വീണ്ടും കേട്ടു.
‘റോസ്. നീയിങ്ങോട്ടു വന്നേ…’
മോളിക്കുട്ടിയാണ് കുര്യാക്കോസിന് ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒന്നിച്ചുണ്ടായി. ”
എല്ലാം ഒന്നു മൂത്തുവന്നപ്പേഴാണ് കഴുവർടമോടെ ഒടുക്കത്തെ വിളി’ ‘അങ്ങനെ പറയാതച്ചായാ. എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യം ഉണ്ടായിട്ടായിരിക്കുമല്ലോ അമ്മച്ചി വിളിച്ചത്?’ ‘അത്യാവശ്യം. തേങ്ങാക്കൊല്,’ ‘അതൊന്നും സാരമില്ല. ഞാൻ ഇവിടെത്തന്നെയുണ്ടല്ലോ.’ അതും പറഞ്ഞ് അവൾ ഇച്ഛാഭംഗത്തോടെ നിൽക്കുന്ന അയാളുടെ ലിംഗത്തിൽ ഒന്നുകൂടി തടവി. ‘തിരിച്ചുവരുമ്പം ഞാനിവനു വേണ്ടത്ര ഭക്ഷണം കൊടുത്തോളാം.
പോരേ “ അർദ്ധസമ്മതത്തിലെന്നവണ്ണം കുര്യാക്കോസ് ഒന്നു മുളി, മോളിക്കുട്ടിയുടെ അടുത്ത വിളി വരുന്നതിനുമുമ്പ് റോസ് ചുരിദാറിന്റെ ടോപ്പും പാന്റും ധരിച്ചു. അടിവസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കാനൊന്നും അവൾ മിനക്കെട്ടില്ല. വാതിൽ തുറന്ന് തിടുക്കത്തിൽ റോസ് പുറത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ കുര്യാക്കോസ് അവളുടെ ആ ബായും പാന്റീസും എടുത്തു. പിന്നെ അതിൽ മണത്തു നോക്കി. റോസിന്റെ ഗന്ധം അതിൽ നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് അയാൾക്കു തോന്നി നീ എവിടെപ്പോയതാരുന്നു?’ തന്റെ അരികിൽ റോസ് എത്തിയയുടനെ മോളിക്കുട്ടി തിരക്കി.
‘അപ്പുറത്തുണ്ടായിരുന്നമ്മച്ചീ…’ അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ ചെറിയ പതർച്ചയുണ്ടായിരുന്നു. മോളിക്കുട്ടി കള്ളം കണ്ടുപിടിക്കുന്നതുപോലെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി. ‘കുര്യച്ചായനെന്തിയേ?”
“അറിയത്തില്ല. മുറീൽ കാണും.’ ‘ഉം. നീയൊന്നു ശ്രദ്ധിച്ചോണം. മുതുകാളേടെ സ്വഭാവമാ അയാൾക്ക്’ ആ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ കാര്യമായൊന്നും റോസിനു പിടികിട്ടിയില്ല. എങ്കിലും അയാളിലെ കാമാസക്തിയെക്കുറിച്ച് എന്തോ സുചനയാണ് ലഭിച്ചതെന്നു മാത്രം കരുതി. നേരം ഇരുട്ടി. റോസ്, മോളിക്കുട്ടിക്ക് ഭക്ഷണം കൊടുത്തു. സാധാരണ അതിനുശേഷമാണ് അവൾ കഴിക്കാറ്.
ഇന്നു പിന്നെ കുര്യാക്കോസുള്ളതുകൊണ്ട് അയാൾക്ക് ഭക്ഷണം വിളമ്പേണ്ട ജോലിയും തനിക്കാണെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു. മോളിക്കുട്ടിയുടെ അരികിൽ നിന്ന് റോസ് പുറത്തിറങ്ങി. ഹാളിൽ ടിവി കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു കുര്യാക്കോസ് “അച്ചായാ. വന്ന് ചപ്പാത്തി കഴിക്ക്’ അവൾ അടുത്തുചെന്നു പറഞ്ഞു. ‘ചപ്പാത്തി. കോപ്പ്’ അയാൾക്ക് ദേഷ്യം വന്നു. ‘ഒരു കാര്യം തുടങ്ങിവച്ചിട്ടുപോയതല്ലേ നീ എന്നിട്ടു പിന്നെ ഈ വഴിക്കു വന്നോ?”
“അതാണോ കാരണം? അവൾ ചിരിച്ചു.