ഉർവശി ശാപം ഉപകാരം [Danilo] 2092

സിസ്റ്റർ : പിന്നെ ഇപ്പോ എന്താ മാർഗ്ഗം?

മദർ : എന്തിനാ ഗ്ലാടിസ് ഈ, ഇത്തിരിയില്ലാത്ത പിള്ളേരേംകൊണ്ടു ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത്, അവര് പോലീസ്കാര് ഇവനെ ചൈൽഡ് ഹോമിലോ മറ്റും നിർത്തിക്കോളില്ലായിരുന്നോ.

സിസ്റ്റർ : പ്ലീസ് മദർ, രാജീവ്‌ സർ നേരിട്ട് വിളിച്ച് പറഞ്ഞതാ. അതുകൊണ്ടല്ലേ. പിന്നെ ഇവന്റെ അവസ്ഥയും മതറിനറിയില്ലേ. നമുക്ക് ഇവനെ ഇവിടുത്തെ ഡോമീറ്ററിയിൽ കിടത്തിയാലോ?

മദർ : മ്മ് ശെരി. തത്കാലം ഇവിടെ നിക്കട്ടെ. ഏതായാലും വെക്കേഷൻ സമയമല്ലേ. രണ്ടു മാസം സമയമുണ്ട്. അപ്പഴേക്ക് ഇവന്റെ മുൻപത്തെ സ്കൂളിലെ TC യും മറ്റു ഡോക്യൂമെന്റസും ശെരിയാകണം.

സിസ്റ്റർ : ശെരി മദർ.

മദർ : എന്താടാ നിന്റെ പേര്?

ഗോഗുൽ : ഗോഗുൽ.

മദർ : മ്മ്, ഇവിടെ ചുമ്മാ അങ്ങനെ നിക്കാനൊന്നും ഒക്കില്ല. ഇവിടെ എല്ലാവരെയും സഹായിക്കണം ചെറിചെറിയ ജോലികളൊക്കെ കാണും, കേട്ടോ. വികൃതി കാണിച്ചാൽ എന്റെ കയ്യിൽ നല്ല എണ്ണ പുരട്ടിയ ചൂരൽ ഉണ്ട്, കേട്ടല്ലോ.

ഗോഗുൽ അല്പം ഭയത്തോടെ തല കുലുക്കി സമ്മതിച്ചു. ഗോഗുലും സിസ്റ്ററും പരസ്പരം ഒന്ന് നോക്കി. ഗ്ലാടിസ് അവനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു പുഞ്ചിരിച്ചു കാണിച്ചു.

സിസ്റ്റർ : ശെരി അന്നാ നീ അകത്തേക്ക് പൊയ്ക്കോ. എനിക്ക് ഒന്നുരണ്ടെടുത്തു പോകാനുണ്ട്.

ഗ്ലാടിസ് സിസ്റ്റർ അവനെ മുറിയിലേക്ക് പറഞ്ഞുവിട്ടു, മതറിനോടും യാത്രചോദിച്ചു പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

‘പതിനെട്ടു വയസുണ്ടെന്നു അവൻ പറഞ്ഞാൽപോലും ആരും വിശ്വസിക്കില്ല. ഇനി ഉണ്ടെങ്കിലും പാവം പയ്യനാ, അവൻ അവിടെ നിന്നോട്ടെ’

മനസ്സിൽ സ്വയംപറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഗ്ലാടിസ് സിസ്റ്റർ ഏതോ വഴിക്കു പോയി.
8 മണിയോടുകൂടി ഗ്ലാടിസ് തിരിച്ചെത്തി. നല്ല ഭക്ഷണമൊക്കെ പുറത്തുന്നു മേടിച്ചു ആരും കാണാതെയാണ് സിസ്റ്റർ ഗോകുലിനു കൊണ്ടുവന്നത്. മഠത്തിൽ പുറത്തുന്നു മേടിച്ചു കഴിക്കാൻ പാടില്ല. പക്ഷെ സാദാരണപോലെ വാതിൽ തള്ളിതുറന്നു സിസ്റ്റർ അകത്തുകയറി. എന്തോ ചിന്തയും ആണ്ടിരുന്ന ഗോഗുൽ പെട്ടന്ന് ഞെട്ടി എഴുനേറ്റു. അവനാകെ ഒരു ഷഡ്ഢിയെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അതവൻ കഴുകി പുറത്തു ആരും കാണാത്ത ഒരിടത്തു ഉണക്കാൻ ഇട്ടിരിക്കുകയാണ്.
അവന്റെ ചാടി എഴുനെൽകലിൽ ആകെ വളർച്ചയുള്ള അവന്റെ കുണ്ണ ട്രൗസറിന്റെ ഉള്ളിൽ തുള്ളി ചാടി. അത് സിസ്റ്ററിന്റെ കണ്ണിൽ ഉടക്കി.