ഉർവശി ശാപം ഉപകാരം [Danilo] 2214

സിസ്റ്റർ : അയ്യോ സോറി സാദാരണ കയറുന്നതുപോലെ ഇങ്ങു കയറിയതാ. മോൻ പേടിച്ചോ?

ഗോഗുൽ : ഹെയ്‌ ഇല്ല.

സിസ്റ്റർ : സങ്കടവൊക്കെ മാറിയോ, ആരുമില്ലാത്തവർക്കു ആരെങ്കിലൊക്കെ ഉണ്ടാകും. വേഗം കൈ കഴുകി വാ. ചൂടോടെ കഴിക്. അത്മാത്രമല്ല ഇത് ഇവിടെ ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ സിസ്റ്റർക്കു പ്രേശ്നമാ.
ഗോഗുൽ ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിച്ച് രാത്രി ഡോമെട്രിയിൽ പോയി കിടന്നു . സിസ്റ്റർ രാത്രി പ്രാർത്ഥനയെല്ലാം കഴിഞ്ഞെത്തിയോപ്പോഴേക്കും ഗോഗുൽ ഉറങ്ങിയിരുന്നു. സിസ്റ്റർ റൂമിലേക്ക്‌ പോകുന്ന വഴി ഡോമെട്രിയിൽ ഒന്ന് കയറി അവനെ നോക്കി.

പാവം കുട്ടി, നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ടാകും. സിസ്റ്റർ അവന്റെ കിടത്തം അല്പംനേരം നോക്കി നിന്നു തന്റെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു .
സിസ്റ്റർ രാവിലേ എഴുനേറ്റു പതിവുപോലെ പ്രഭാത കർമങ്ങളും പോകാൻ തയ്യാറായി. സിസ്റ്റർ റൂമിനു പുറത്തിറങ്ങി ഡോമെട്രിയിലേക്ക് നടന്നു. സിസ്റ്ററിന്റെ തൊട്ടടുത്ത ഡോർ ആണ് ഡോമെട്രി. കിടന്നുറങ്ങുന്ന ഗോകുലിനെ സിസ്റ്റർ നോക്കി. പുതപ്പിൽ ചുരുണ്ടുകൂടി കമഴ്നാണ് കിടക്കുന്നതു. സിസ്റ്റർ അവനെ ഒന്ന് ദയനീയമായി നോക്കി മുടി ചുരുട്ടി കെട്ടി. പെട്ടെന്നാണ് എങ്ങനെയോ ഇന്നലെ ചാടി എഴുന്നേറ്റ ഗോഗുലിന്റെ ട്രൗസറിന്റെ അകത്തെ ഇളക്കം സിസ്റ്ററിന്റെ മനസിലേക്ക് കടന്നു വന്നത്.
മ്മ് ചെക്കന് ശാരീരിക വളർച്ചയെ ഇല്ലാണ്ടുള്ളു.

ഒരു കള്ള ചിരി സിസ്റ്ററിന്റെ ചുണ്ടിൽ ഉടലെടുത്തു. ഡോറിന്റെ ഞരക്കം കേട്ടു ഗോഗുൽ ഒന്ന് നിവർന്നു നേരെ കിടന്നു.
സിസ്റ്ററിന്റെ കണ്ണുകൾ പെട്ടന്നു വികസിച്ചുവന്നു . തിരിഞ്ഞു വന്ന ആ പിഞ്ചുടലിൽ നിന്നും നീണ്ട ഒരു കോലും അവന്റെ ട്രൗസർ പൊക്കിപിടിച്ചുകൊണ്ട് ഉയർന്നു വന്നു. സിസ്റ്റർ പെട്ടന്നു അവിടുന്ന് കണ്ണുകൾ മാറ്റി.