മദർ : വാ.. വാ. ഒറക്കമൊക്കെ എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു. ഇന്നലെ വന്നതല്ലേ ഉള്ളുന്നു വിചാരിച്ചാ… നാളെമുതൽ കൃത്യം 6.30 നു ഇവിടെ കാണണം. ബ്രേക്ഫാസ്റ്റൊക്കെ ഇവിടെ അവര് കൊണ്ടുവരും.
ഗോഗുൽ എല്ലാം തലകുലുക്കി സമ്മതിച്ചു.
മദർ : നീ തത്കാലം ഇവിടെ നിക്ക്. എനിക്കൊത്തിരി പണി തീർക്കാനുണ്ട്. കൊറേ ഫയൽസ് അവിടെയും ഇവിടെയൊക്കെയായി പോയിട്ടുണ്ട്. അതൊക്കെ ഒന്ന് തപ്പി കണ്ടുപിടിക്കണം. ഞാനും കൂടാം. വാ..
മദർ ഗോകുലിനെയും കൂട്ടി ഓഫീസിനിന്റെ പുറകിലേക്കുള്ള സ്റ്റോറിലേക്ക് നടന്നു.
മുഴുവൻ വർഷങ്ങളായി ഇരിക്കുന്ന ഫയലുകൾകൊണ്ടു നിറഞ്ഞ ഒരു മുറി. ഒരു മേശയും കസേരയും ഒഴിച്ചാൽ, മുഴുവൻ ഫയലുകൾ നിറചിരിക്കുന്ന റക്കുകളാണ്. സിസ്റ്റർ കയ്യിൽനിന്നും ഒന്നുരണ്ടു പേപ്പർസ് എടുത്തു ഗോകുലിനു കൊടുത്തു.
മദർ : നിന്റെ പണി, ഈ ലിസ്റ്റിൽ കാണുന്ന ഫയലുകൾ എല്ലാം ഇവിടുന്നു തപ്പി കണ്ടുപിടിക്കണം. മോളിലുള്ളത് നോക്കുമ്പോ എന്നെ വിളിക്കണം. ഒറ്റക് അതിലൊന്നും വലിഞ്ഞുകയറരുത്. മനസ്സിലായോ.
ഗോഗുൽ തലകുലുക്കി അനുസരിച്ചു. മദർ അവനെ കാര്യങ്ങൾ ഏല്പിച്ചു തിരിച്ചു ഓഫീസിലേക്കു പോയി. ഗോഗുൽ താഴത്തെ റക്കുകളിൽ നിന്നും തന്റെ ഉദ്യോഗം ആരംഭിച്ചു. അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി. ഗോഗുൽ തന്റെ സങ്കടങ്ങളൊക്കെ പതിയെ മറക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇടയ്ക്കു കുളിക്കുമ്പോൾ ചെറിയ വാണമടിയൊക്കെ ആരംഭിച്ചു. പ്രേശ്നങ്ങൾക്കിടയിൽ എവിടേയോ തന്റെ ഫോൺ നഷ്ടപ്പെട്ടതുകൊണ്ട് പഴയതുപോലെ തുണ്ട് കാണാൻ പറ്റുന്നില്ല എന്നൊരു സങ്കടമുണ്ട്. ഒരു ദിവസം രവായിലെ ഗ്ലാടിസ് സിസ്റ്റർ ഗോഗുലിനെ വിളിച്ചെഴുനേൽപ്പിച്ചു.
