ഉർവശി ശാപം ഉപകാരം [Danilo] 2092

മദർ തന്റെ കയ്യിലിരിക്കുന്ന കവർ പൊട്ടിച്ചു എന്താണെന്നു നോക്കി. ഗോഗുലിന്റെ TC യും മറ്റുമാണ്. അത് പരിശോധിക്കുന്നതിനിടയിൽ പെട്ടന്ന് മദറിന്റെ കണ്ണുകൾ എവിടെയോ ഉടക്കി. ഗോഗുലിന്റെ ഡേറ്റ് ഓഫ് ബർത്ത്. മദർ വീണ്ടും വീണ്ടും അത് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.

“ഹമ്പട”

ഡേറ്റ് പരിശോദിച്ചു മദറിന് ഗോഗുലിന്റെ പ്രായം മനസിലായി. പക്ഷെ എന്തുകൊണ്ടാണ് അവനു ഈ ഒരു രൂപം. മദർ കവറിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന മറ്റു രേഖകളും പരിശോദിച്ചു.

” ഓഹ് ജോസ്സസ്,നിയോടെനിക് കോംപ്ലക്സ് സിൻഡ്രോം ”
ഒരു ഞെട്ടലോടെ അവന്റെ അവസ്ഥ മദർ മനസിലാക്കി. മറ്റു ശാരീരിക പ്രേശ്നങ്ങളൊന്നും അവനില്ല എന്ന് മനസിലാക്കിയ മദറിന് ഒരു ആശ്വാസവും തോന്നി.

ഉച്ചകഴിഞ്ഞു ഗോഗുൽ ഓഫീസിൽ എത്തി. മദർ അവനെ മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞു നോക്കി.

മദർ : ഉം, ഉറക്കമൊക്കെ എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഗോഗുൽ : കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു മദർ..

താൻ ഉറങ്ങിയാ കാര്യം മദറിന് എങ്ങനെ മനസിലായി. ഗോഗുൽ സംശയത്തോടെ നിന്നു.

മദർ : ശെരി, വാ..

മദർ അവനെയും കൂട്ടി അകത്തേക്ക് നടന്നു.താഴെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഫയലുകൾ എടുത്തു മാറ്റി വെക്കുന്നതിനിടയിൽ മതിറിന്റെ നോട്ടം മുഴുവൻ അവന്റെ നടത്തത്തിൽ ചെറുതായി ഇളകി മറിയുന്ന അവന്റെ നിക്കറിലെ മുഴപ്പിലേക്കായിരുന്നു.
‘എന്താണ് തനിക്കു പറ്റിയത്. കാര്യം 18 കാരനാണെങ്കിലും അതും വലിയ പ്രായമല്ലലോ, തന്നെ സംബന്ധിച്ചു അവൻ ഒരു കുട്ടിത്തന്നെയാണ്. പല കൊടികുത്തിയ വൈദ്ധീകന്മാർക്കും, കാലകത്തി കൊടുത്തിട്ടുതന്നെയാ താൻ ഇവിടംവരെ എത്തിയത്. എന്നാൽ ഈ ഇത്തിരി ഇല്ലാത്ത പയ്യനോട് തനിക്ക് എങ്ങനെ ഇത് തോനുന്നു. മദറിന്റെ മനസാകെ തകിടം മറിയുകയാണ്. പ്രായത്തിന്റെ ആകാം. ഒരു കിളുന്തു സാദനതിനോട് ഈ പ്രായത്തിൽ അങ്ങനെ തോന്നുന്നതിൽ അത്ഭുതമൊന്നും ഇല്ല’.