ഉർവശി ശാപം ഉപകാരം 2 [Danilo] 510

ഓമന : പ്രമീളെ.. നിന്നോട് സാഹചര്യം നോക്കി വേണം സംസാരിക്കാനെന്നു ഞാൻ പല തവണ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. പിള്ളേരിരിക്കുമ്പോഴാണോ അങ്ങനെ പറയുന്നേ.

പ്രമീള : ഓഹ്, ഇപ്പോ ഞാൻ പറഞ്ഞതാ പ്രശ്നം. പതിവില്ലാതെ സന്ധ്യക് ചക്ക പൊളിക്കലും, ചർച്ചയൊക്കെ കണ്ടതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ.

ഓമന : ഇവൻ വന്നതുകൊണ്ട് ലത ഒരു ചക്ക കൊണ്ടുവന്നു. അവൻ ഇതൊക്കെ അങ്ങനെ കഴിച്ചു കാണില്ല, അതുകൊണ്ട് അവനിതിരി പൊളിച്ചു കൊടുക്കാന്നു വിചാരിച്ചു. അത്രേ ഇവിടെ ഒള്ളു.

പ്രമീള : ഓ, പേരകിടവ് വന്നതിന്റെ ആഘോഷവായിരുന്നോ?

ഓമന : അതെന്നാടി അങ്ങനെ പറഞ്ഞെ, എനിക്ക് എന്റെ പേരക്കുട്ടികൾ എല്ലാരും ഒരേപോലെയല്ലേ. നിന്റെ മോനോട് ഞാൻ എന്നാ, എന്തെങ്കിലും കാര്യത്തിന് മാറ്റി നിർത്തിയിട്ടുണ്ടോ.

പ്രമീള : ഇവനെപ്പോലെത്തന്നെയാ, രാഹുലും . പാൽ പാത്രം എടുക്കാൻ ഇങ്ങോട്ടു വരാൻ പറഞ്ഞപ്പോ അവനെന്നാ പറഞ്ഞെന് അറിയോ, അവനെ ഇനി കണ്മുന്നിൽ കണ്ടാൽ ശെരിയാകുമെന്നാ മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞെന്നു, അതുകൊണ്ട് അവനു പേടിയാ ഇങ്ങോട്ടു വരാനെന്നു.

ഓമന : അതേ, പിള്ളാരായാൽ ഇത്തിരി കുരുത്തകേടൊക്കെ കാണിക്കാം. ഒത്തിരി ആകരുത്. അവൻ ആ കല്ലടിക്കുന്ന സാമാനം വെച്ചു കളിച്ചു, എന്റെ ക്ടാവിന്റെ കണ്ണ് ഇപ്പഴും ശരിയായിട്ടില്ല. സിന്ധുനോട് ചോദിച്ചു നോക്ക് എത്ര തവണ ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ടുപോയെന്നു.

ലത : മതി ചേച്ചി.

പ്രമീള : അല്ലെങ്കിലും പണ്ടേ ചേട്ടനെക്കാളും എന്നെക്കാളും പ്രിയയോടാ അമ്മക്ക് സ്നേഹം. നാട്ടുകാരുടെ മുന്നിൽ നാണം കെടുത്തിയിട്ടും അമ്മക്ക് ആ വേർതിരിവ് ഇതുവരെ മാറിയിട്ടില്ല. പുതിയ പേരകിടാവിനെ കൊഞ്ചിച്ചു കൊഞ്ചിച്ചു എല്ലാം ഇവനും ഇവന്റെ അമ്മക്കും അങ്ങ് കൊടുത്തേക്കരുത്. ഞങ്ങൾക്കും എന്തെങ്കിലൊക്കെ ബാക്കി വെച്ചേക്കണം.