ഉർവശി ശാപം ഉപകാരം 2 [Danilo] 510

സേൽസ് ഗേൾ : യെസ്, മാഡം. എന്താണ് വേണ്ടത്.

സിന്ധു : ഇവന് കുറച്ചു ഡ്രസ്സ്‌ നോക്കണം.

സേൽസ് ഗേൾ : ഓഹ്, ബോയ്സിന്റെ സെക്ഷൻ മുകളിലാണ്.

അങ്ങനെ അവർ മുകളിൽ പോയി ഗോകുലിന് ആവശ്യമുള്ള വസ്ത്രങ്ങളും മറ്റും വാങ്ങി. തിരികെ ഇറങ്ങി ബില്ല് ചെയ്യാൻ നിന്നു.

സെയിൽസ് ഗേൾ : മാഡം, പർച്ചീസ് കഴിഞ്ഞോ.

സിന്ധു : കഴിഞ്ഞു.

സെൽസ് ഗേൾ : അതെന്താ, മോനു മാത്രമേ മേടിക്കുന്നുള്ളോ, അമ്മക്ക് ഒന്നും വേണ്ടേ?

അത് കേട്ടതും ഗോഗുലും സിന്ധുവും പരസ്പരം ഒന്ന് മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി. സിന്ധുവിനു ആ സേൽസ് ഗേൾ പറഞ്ഞതിൽ വളരെയധികം സന്ദോഷം തോന്നി. അവരുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. ഗോകുലിനും അവരുടെ സന്ദോഷ കണ്ണീർ കണ്ടപ്പോൾ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.

സേൽസ് ഗേൾ : എന്ത് പറ്റി മാഡം. ഞാൻ എന്തെങ്കിലും?

എന്നാൽ തൊണ്ട ഇടറിയ സിന്ധു മറുപടി പറയാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നത് കണ്ട ഗോഗുൽ അവരോടു മറുപടി പറഞ്ഞു.

ഗോഗുൽ : ഹേയ്, ഒന്നുമില്ല. ഞങ്ങളുടെ ഒരു ബന്ധു മരിച്ചിരുന്നു, അമ്മക്ക് അതെന്തോ ഓർമ്മ വന്നതാണ്. മാഡം ബില്ല് എടുത്തോളു.

സിന്ധുവിനു അവനും തന്നെ അമ്മയായി തന്നെ ചിത്രീകരിച്ചപ്പോൾ, അവളുടെ മനസാകെ സന്ദോഷംകൊണ്ട് നിറഞ്ഞു.

ശേഷം സ്കൂട്ടർ നന്നാകാൻ കൊടുത്താ വർക്ക്‌ ഷോപ്പിൽ പോയി. സ്കൂട്ടർ നന്നാക്കിയിരുന്നു.ഇരുവരും ചേർന്നു ശെരിയാക്കിയ സ്കൂട്ടറിൽ വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങി. പക്ഷെ വരുന്ന വഴിക്കു ചെക്കിങ്ങിനു നിന്ന പോലീസ് അവരെ പിടിച്ചു. സിന്ധു മാത്രമേ ഹെൽമെറ്റ്‌ ധരിച്ചിരുന്നുള്ളു.