ഉർവശി ശാപം ഉപകാരം 2 [Danilo] 510

അല്പം കഴിഞ്ഞു ഗോഗുൽ സിന്ധുവിന്റെ മടിയിൽ തലചായ്ച്ചു ഉറക്കവയ്. സിന്ധു ഒരു പുതിപ്പെടുത്തു അവനെ മുടി, തണുപ്പുകൊള്ളാതെ കിടത്തി ഉറക്കി. 5 മാണിയോട് കൂടി ഗ്ലാടിസ് സിസ്റ്റർ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി. സിസ്റ്ററിന്റെ കണ്ടതും മുത്തശ്ശി അവരുടെ അടുത്തേക് ചെന്നു.

ഓമന : സിസ്റ്റർ ഇത്രയും നേരത്തെ വരണ്ടായിരുന്നല്ലോ

സിസ്റ്റർ : ഓ, അത് സാരമില്ല. നേരത്തെ അറിയിച്ചിരുനെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്കു മഠത്തിൽ വന്നു ഒന്ന് ഉറങ്ങിയിട്ട് ഇങ്ങു വന്നാൽ മതിയായിരുന്നല്ലോ.

ഓമന : അയ്യോ, അത് സാരമില്ല. ഇത്രമൊക്കെ ഞങ്ങൾക്കുവേണ്ടി ചെയ്തുതന്നതുതന്നെ തന്നെ വലിയ കാര്യമാ..

സിസ്റ്റർ : ഇതൊക്കെയല്ലേ അമ്മേ എന്നെകൊണ്ട് പറ്റു.. അതാരാ?

ഗ്ലാടിസ് സിസ്റ്റർ തന്റെ മടിയിൽ ഗോഗുലിനെ ഉറക്കി കിടത്തി അവന്റെ പുറത്തു തല ഒരു വശത്തേക്കു ചെരിച്ചു വെച്ചു കിടന്നുറങ്ങുന്ന സിന്ധുവിനെ ചുണ്ടി കാണിച്ചു ചോദിച്ചു.

ഓമന : ഓഹ്, അത് പ്രസന്നന്റെ ഭാര്യ. ഒരാഴ്ച ലീവ് എടുത്തു ഞങ്ങളുടെ കൂടെ വന്നതാ. അവൾക്കിപ്പോ അവൻ മതി.

സിസ്റ്റർ : ഓഹ്, മരുമോളനല്ലേ, പക്ഷെ പെട്ടന്ന് കണ്ടാൽ അവന്റെ അമ്മയാണെന്നേ പറയു. ഇവിടുന്നു നോക്കുമ്പോൾ അവന്റെ നല്ല മുഖചായ.

മുത്തശ്ശി അവരെ, വിളിക്കാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

സിസ്റ്റർ : വേണ്ട, അവരെ വിശ്രമിച്ചോട്ടെ. നമുക്കു ഒരു ചായ കുടിച്ചിട്ട് വരാം.

അങ്ങനെ മുത്തശ്ശിയും സിസ്റ്ററും അവിടുത്തെ കാന്റീനിലേക്കു പോയി ഓരോ ചായ കുടിക്കാൻ ആരംഭിച്ചു. ചായ കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ മുത്തശ്ശിയുടെ മുഖം വല്ലാതെഇരിക്കുന്നത് സിസ്റ്റർ ശ്രെദ്ദിച്ചു.