ഉർവശി ശാപം ഉപകാരം 2 [Danilo] 459

ലത : യാത്രയൊക്കെ എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു, മലയാളവൊക്കെ അറിയാവോ.

ഗോഗുൽ : അറിയാം

ലത: ആഹാ, എന്റെ പേര് ലത , നിന്റെ മുത്തശ്ശിടെ കൂട്ടുകാരിയാ.

അവർ സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി.

ഓമന : ലതെ , നീ എപ്പോ എത്തി? അവൾക് എങ്ങനയുണ്ട്?

ലത : ഞാൻ ഇന്നലെ വൈകീട്ടെത്തി. അവൾടെ ഇടത്തെ കാൽ പ്ലാസ്റ്റർ ചെയ്തു. ചെറിയ ഒരു ഒടിവ്. വേറെ പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല.

ഓമന : മ്മ്, അത്രയും അല്ലെ പറ്റിയുള്ളൂ എന്നോർത്ത് സമാധാനിക്..

ലത : ശെരി ചേച്ചി , ഞാൻ വൈകിട്ട് ഇങ്ങു വരാം. മോളിൽ പുല്ലു ചെത്തി വെച്ചേക്കുവാ. മോനെ വൈകിട്ട് കാണാട്ടോ..

ലത അവന്റെ കവിളിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു , അവരുടെ കൈലികകത്തു നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുന്ന കുണ്ടിയുംകുലുക്കി വേഗത്തിൽ നടന്നു.

ഓമന :മോനെ വാ അകത്തേക്ക് കേറ്, ഇത്രേം യാത്രചെയ്ത് അങ്ങ് ക്ഷീണമാക്കാണും. പ്രമീളെ വണ്ടീന്നു ആ ബാഗ് ഇങ്ങേടുത്തേക്കണേ.

മുത്തശ്ശി ഗോകുലിനെയും കൂട്ടി വീട്ടിലേക്കു കയറി. അകത്തേക്ക് കയറിയത് സോഫയിൽ നിന്നും ഒരു പയ്യൻ ചാടി എഴുനേറ്റു. രാഹുൽ 13 വയസ്, ഇരു നിറ 8 തരത്തിൽ പഠിക്കുന്നു . ഏതാണ്ട് ഗോഗുലിന്റെ അത്രതന്നെ,പ്രായം മാറ്റി വെച്ചാൽ തരക്കാരെന്നു പറയാം. പ്രമീലയുടെ മോൻ . അവൻ ഗോഗുലിനെ ഒന്ന് അടിമുടി നോക്കി.

രാഹുൽ : അച്ഛമ്മേ, ഒരു ചേട്ടനാണ് വരുന്നെന്നു പറഞ്ഞിട്ടു?

അമ്മിണി : ചേട്ടൻ തന്നെയാടാ, നീ ഇവനെ ചേട്ടാനെ വിളിക്കാവു.

രാഹുൽ : ഹാ.. ഹാ.. ഹാ, ഇവൻ എന്റെ അത്രേ അല്ലെ ഉള്ളു.

അമ്മിണി : അതുകൊണ്ട്, നീ ഞാൻ പറയുന്നത് അങ്ങോട്ടു അനുസരിച്ചാൽ മതി.