ഉർവശി ശാപം ഉപകാരം 2 [Danilo] 445

അമ്മിണി : ആആഹ്‌… ആആആആ…. എന്റെ പൊന്നു മോനെ….മ്മ്മ്മ്മ്മ്….. സസ്സ്…

ഗോഗുൽ : ഓഹ്… സ്.. ആാാാാ…. മ്മ്… സസ്… ഹാ….

തന്റെ പുറത്തു മുഴച്ചു ചാടികിടക്കുന്ന പൊളിഞ്ഞു കീറിയ മുതുപൂറിൽ ഇളം പാല് ചീറ്റി തളർന്ന ചുരുണ്ട തന്റെ പേരക്കുട്ടിയുടെ ഓരോ ഇളം പാൽ തുള്ളിയും അമ്മിണി തന്റെ മുതുക്കി പൂറിലേക്കു ഇറ്റിവീഴാൻ അവന്റെ കുഞ്ഞി കുണ്ടിയിൽ തന്റെ വിറക്കുന്ന കൈ കൊണ്ടു പിടിച്ചു തന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്കു അമർത്തി പിടിച്ചു.

അപ്പോഴേക്കും പുലർച്ചെ ആയി. പശുവിനെ കറക്കാൻ വന്ന പ്രമീളയും ലതയും അമ്മിണിയെ കാത്തിരുന്നു മടുത്തിരുന്നു.

പ്രമീള : ഞാനൊന്നു നോക്കീട്ട് വരാം ചേച്ചി.

ലത : ആ ശെരി..

പ്രമീള നടന്നു മുറ്റത്തേക്കു പോകുന്നത്, അമ്മിണിയുടെ മുറിയുടെ പുറകിൽകൂടിയാണ്. അമ്മിണിയുടെ മുറിയുടെ ജനാലയ്ക് അരിക്കെതിയെപ്പോഴേക്കും ദീർഘ ശ്വാസമെടുക്കുന്ന അമ്മിണിയുടെ ശബ്ദവും ഞരുക്കവും ഗോഗുലിന്റെ കിതപ്പിന്റെ ശബ്ദവും അവർ ശ്രെദ്ദിച്ചു. പ്രമീള ജനലിന്റെ അടുത്തുപോയി ചെവി കൂർപ്പിച്ചു നന്നായി ശ്രെദ്ദിച്ചു.

അമ്മിണി : സസ്… ഹാ… എന്റെ കുട്ടാ… പൊന്നു മോനെ… സസ്. ഹാാാ. മ്മ്മ്മ്മ്… സസ്സ്

ഗോഗുൽ : ഹു… ഹാ… ഹു… ഹാ… ഹു… ഹാ…

പ്രമീള ഒന്നും മനസിലാകാതെ ആകെ ആശയകുഴപ്പത്തിലായി. അപ്പോഴാണ് താഴെ ഒരു ചെറിയ കമ്പി കഷ്ണം കിടക്കുന്നതു അവളുടെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്, അതെടുത്തു പ്രമീള ജനലിന്റെ പാളിക്കിടക്ക് വെച്ച് പതിയെ ഒന്ന് അമർത്തിയതും, കൊളുത്തില്ലാത്ത ജനാല തുറന്നു വന്നു. പ്രമീള അല്പം ജിക്നസായോടെ അല്പം കൂടി ജനാല തുറന്നു അകത്തേക്ക് നോക്കി.