വധു is a ദേവത 30 [Doli] 287

അമ്മു ,: എന്നാലും നിനക്ക് ഈ ഗതി വന്നല്ലോ

ഇന്ദ്രൻ : അതെ അമ്മു നമ്മളെ സന്തോഷം ആയി ജീവിക്കാൻ ഇവര് സമ്മതിക്കില്ല അമ്മു

അമ്മു : അതെ കണ്ണാ നമ്മളെ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ

ഇന്ദ്രൻ : നമ്മക്ക് മരിക്കാം

അമ്മു ഇന്ദ്രനെ ഒന്ന് നോക്കി

ഇന്ദ്രൻ : സത്യം ആണ് നമ്മക്ക് പോവാം നമ്മളെ ഇനിയും ഇവര് പിരിക്കാൻ നോക്കും ഇനി അത് വേണ്ട എന്താ പേടി ഉണ്ടോ

അമ്മു ഒരുനിമിഷം ആലോചിച്ച് ഇന്ദ്രനെ നോക്കി ചിരിച്ചു

ഇന്ദ്രൻ : എന്താ പേടി ഉണ്ടോ

അമ്മു : ഏയ് ഇല്ല നമ്മക്ക് പോവാം….

ഇന്ദ്രൻ : എല്ലാരെയും മിസ്സ് ചെയ്യില്ലെ

അമ്മു : സാരം ഇല്ല വാ ?

ഇന്ദ്രൻ : അപ്പോ അമ്മു തയാറാ അല്ലേ….

അമ്മു : അതെ

ഇന്ദ്രൻ ഒരു കയറ് അവളുടെ നേരെ നീട്ടി

പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കഴുത്ത് മുറുകുന്ന പോലെ തോന്നി അമ്മു ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ചാടി എണീറ്റു ….

അവൾക്ക് സ്ഥല കാല ബോധം വന്നപ്പോ മുഖം കഴുകി താഴേക്ക് പോയി….

⏩ രണ്ട് ദിവസം വീണ്ടും പറന്ന് പോയി

⏩ പുലർച്ച സമയം മൂന് മണി വീടിൻ്റെ കോളിങ് ബെൽ അമരുന്നത് കേട്ടാണ് പപ്പ ഉണർന്നത് പോയി കതക് തുറന്നതും മുന്നിൽ അമർ….

പപ്പ : വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി നോക്കി ….

അമർ : ഇല്ല വരില്ല പറയാൻ പറഞ്ഞു

പപ്പ : നീ കണ്ടോ അവനെ

അമർ : കണ്ടു ഇനി എന്നെ അന്വേഷിച്ച് ആരും വരരുത് എന്നാ പറഞ്ഞത്….

പപ്പ : ഒ അപ്പോ അവിടം വരെ ഒക്കെ ആയി കാര്യങ്ങൾ ….

അമർ : വേണ്ട മാമ അവൻ വരണ്ട ഇത്ര അഹങ്കാരം പാടില്ല ..

പപ്പ : വേണ്ട നീ സ്ഥലം പറ ഞാൻ പോയി സംസാരിക്കാം കാല് പിടിക്കാം വേണേൽ…

അമർ : അതെ എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്