വധു is a ദേവത 30 [Doli] 287

പപ്പ : ഡോ കൃഷ്ണ താൻ എന്താടോ ഇങ്ങനെ ഇത്ര ദിവസം കരഞ്ഞത് മതി ഇനി വേണ്ട

അമ്മ : ഞാൻ എൻ്റെ മോനെ സ്നേഹിച്ചില്ല രാമേട്ടാ

പപ്പ : എന്താ ഡോ താൻ ഇങ്ങനെ

അമ്മ : സത്യം അല്ലേ ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഞാൻ അല്ലേ അവനെ ചേർത്ത് പിടിക്കണ്ടത്…. നിങ്ങള് പോലും പറഞ്ഞത് ഞാൻ കേട്ടില്ലല്ലോ അവൻ അനുഭവിച്ച വിഷമം ഓർക്കുമ്പോ എൻ്റെ നെഞ്ച് കലങ്ങുക ആണ്….

പപ്പ : താൻ എന്താടോ അവനെ തള്ളിപറഞ്ഞ്

അമ്മ : അമ്മുൻ്റെ ദേഷ്യവും സങ്കടവും കണ്ടിട്ട് അവളുടെ കൂടെ ചേർന്ന് ഞാനും ചെ അമ്മ വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങി…

⏩ കുറെ നേരത്തെ മൗനത്തിന് ഒടുവിൽ

അമ്മ : നിങ്ങള് എന്താ ആലോചിക്കുന്നത്

പപ്പ : താൻ ആലോചിക്കുന്നത് തന്നെ….

അമ്മ : നമ്മള് അവനോട് ചെയ്തത് തെറ്റാണോന്നെ ….

പപ്പ : എനിക്കും ചെറിയ സംശയം ഉണ്ട് അങ്ങനെ

അമ്മ : അവൻ പറഞ്ഞതാ അവൾക്ക് ഒരു ഫാമിലി ആയി ജീവിക്കാൻ ഉള്ള പക്വത ഒന്നും ആയിട്ടില്ല എന്ന്…

പപ്പ : എപ്പോ

അമ്മ : കല്യാണത്തിന് മുന്നേ പറഞ്ഞതാ ഒരിക്കെ ….

പപ്പ : എൻ്റെ മോൻ ദീർഗവീക്ഷണം ഉള്ള കുട്ടി ആണ്

അമ്മ : അതെ അവള് അവന് ചേരില്ലെ

പപ്പ : അങ്ങനെ അല്ല പക്ഷേ കറക്റ്റ് അല്ല

അമ്മ : ആരു എന്നോട് എത്ര വട്ടം പറഞ്ഞതാ അറിയോ

പപ്പ : എന്ത്

അമ്മ : ഇന്ദ്രൻ്റെയും മഹയുടെ കല്യാണം കഴിപ്പിക്കാൻ എന്ന്

പപ്പ : ആഹാ എന്നിട്ട്

അമ്മ : ഞാൻ നടക്കില്ല എന്ന് തീർത്തും പറഞ്ഞു

പപ്പ : അതിന് അവർക്ക് തമ്മിൽ ഇഷ്ട്ടം ആവണ്ടെ

അമ്മ : ലച്ചുന് മോനൂനേ വല്യ ഇഷ്ട്ടം ആയിരുന്നു….

പപ്പ : അതെപ്പോ

അമ്മ : അതൊക്കെ ഉണ്ട്

പപ്പ : ഇത് അവന് അറിയോ

അമ്മ : ഉം… അവൻ അവളെ വേദനിപ്പിക്കാതെ തന്നെ സോൾവ് ചെയ്തു