വാഗമണ്ണിലെ ഒരു പകൽ 1 [അഞ്ജലി മാധവി ഗോപിനാഥ്] 142

അവൾ ധൈര്യം സംഭരിച്ചു മുന്നോട്ടു നീങ്ങി . ഇനിയും ഒരു മണിക്കൂർ വേണം. ചെറിയ കല്ലുകൾക്ക് മുകളിലൂടെ പയ്യെ അവളുടെ വണ്ടി ചലിക്കുമ്പോൾ , പ്രിയയുടെ കൊഴുത്ത മുലകൾ തുളുമ്പി.

ഒരു വളവു തിരിഞ്ഞതും പെട്ടന്ന് ജോസിയുടെ ജീപ്പ് അവളുടെ മുന്നിലേക്ക് പെട്ടന്ന് വന്നു.

ഒന്നാമത് പ്രിയ നല്ലപോലെ പേടിച്ചിരുന്നു , അവൾ നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് വണ്ടി ഇടതു വശത്തേക്ക് വെട്ടിച്ചു .
കല്ലുകൾ നിറഞ്ഞ ആ വഴിയിൽ അവൾക്കു വിചാരിച്ച പോലെ സ്കൂട്ടി ഓടിക്കാൻ പറ്റിയില്ല . നിലതെറ്റി അവളുടെ സ്കൂട്ടി കുറ്റിച്ചെടികൾക്കു ഇടയിൽ ഇടിച്ചു നിൽക്കുകയും , പ്രിയ താഴ്‌വാരത്തിലേക്കു ഉരുണ്ടു വീഴുകയും ചെയ്തു .

മുള്ളുകളും കല്ലുകളും കൊണ്ട് , അവളുടെ മുഖവും കൈയും പോറി .
നെറ്റിയിൽ എന്തോ കല്ലോ മറ്റോ കൊണ്ട് , രക്തം ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു .

ഒടുവിൽ അവളൊരു ചെറിയ മരത്തിന്റെ ഇടയിൽ കുരുങ്ങി ..

ജീപ്പിൽ നിന്നും ജോസിയും , ജോണിയും , പിന്നെ കൂട്ടത്തിലെ കഴപ്പൻ ജിതിനും ഇറങ്ങി വന്നു .

അവരും ആ താഴ്വരയിലേക്കു ഇറങ്ങി , പ്രിയയെ നോക്കി ,
അവൾക്കു ബോധക്ഷയം സംഭവിച്ചുരുന്നു.

അവരൊന്നു പേടിപ്പിക്കാൻ ആണ് നോക്കിയത് , പക്ഷെ കാര്യങ്ങൾ കൈവിട്ടു പോയി .

മഴമേഘം എ കുന്നിൻ ചെരിവിനെ മൂടുമ്പോഴേക്കും പ്രിയയെ അവർ പൊക്കിയെടുത്തുകൊണ്ട് , ജീപ്പിന്റെ പിറകു വശത്തു കയറ്റി . ജീപ്പ് അവർ വേഗം എടുത്തു .

അപ്പോൾ പിറകിൽ പ്രിയയുടെ കൊഴുത്ത മുലകളെ ജിതിൻ അമർത്തികൊണ്ടിരുന്നു ….

മഴ അപ്പോഴേക്കും ചാറി തുടങ്ങി .

ജോണി ചോദിച്ചു “ജോസിച്ചായ എങ്ങോട്ടാണ് നമ്മൾ ഇപ്പോൾ”
ജോസി പറഞ്ഞു “തത്കാലം നമുക് എന്റെ അപ്പച്ചന്റെ തോട്ടത്തിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകാം .”
അവിടെ ആകുമ്പോ നമ്മളെ ആരെയും സംശയിക്കില്ല .
ജിതിൻ അതിന്റെ ഇടയിൽ പ്രിയയുടെ എബിയുടെ വിവാഹ മോതിരം അടിച്ചുമാറ്റി .

അവർ ജീപ്പ് വേഗം ഓടിച്ചുകൊണ്ട് തോട്ടത്തിലെത്തി . മഴ ഇപ്പോഴും തോർന്നിട്ടില്ല .