വക്കച്ചന്റെ വികൃതികൾ 1 [നീലാണ്ടൻ] 387

“എൻ്റെ മൊതലാളീ എനിക്ക് ഇവളെ ആരെങ്കിലും പണ്ണുന്നതുകാണാൻ വലിയ ഇഷ്ടമാ പക്ഷേ എൻ്റെ നാടല്ലേ ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാപ്പിന്നെ ഞാൻ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല.അതാ ഇവള് ഇവിടെവന്ന് മൂന്നുനാലു ദിവസം നിൽക്കുന്നതും മൊതലാളീം കൂട്ടുകാരനും ചേർന്ന് ഇവളെ പണ്ണിപ്പെടുപ്പിക്കുന്ന കഥയൊക്കെ കേട്ടാണ് എല്ലാ ദെവസോം പണ്ണുന്നത്. ഇന്നിപ്പം ഞാൻ വിചാരിച്ചതാ നിങ്ങടെ കളി എങ്ങനേലും കാണണമെന്ന് അതാ അവളെ ആദ്യം വിട്ടിട്ട് ഞാൻ പൊറകേ വന്നത് രാത്രി ഏടത്തിയേം അവളേം പണ്ണുമ്പം ഒളിച്ചുനിന്ന് കാണാമെന്ന് വിചാരിചതാ വീട്ടീ വരുമ്പം അവള് വീട്ടിലൊണ്ട് ആകെ വെഷമിച്ചുപോയി……” സുകേശൻ പറഞ്ഞുനിർത്തി.
“അതിൻ്റെ പേരില് ഇങ്ങേര് എന്നെ എന്തെല്ലാം പറഞ്ഞെന്നറിയാമോ അച്ചായാ…….” ഗീത ആനക്കുണ്ടിയും തുള്ളിച്ച് മുന്നോട്ട് നടന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഏട്ടത്തീ…. നീലാണ്ടേട്ടൻ ഞാൻ വന്നപ്പം പോയതാ എവെടെപ്പോയെന്നറിയത്തില്ല…….” സുകേശൻ പറഞ്ഞു.
“അവടൊണ്ടെടാ…….” സരള പറഞ്ഞു.
“ആ…..ഏട്ടനും എന്നേപ്പോലാ ഇല്ലേ……” സുകേശൻ ചോദിച്ചു.
“എങ്ങനെ…..? അടിച്ചുപൂസായി അവടെക്കെടപ്പോണ്ട്…….”സരള പറഞ്ഞു.അവർ സംസാരിച്ച് ബംഗ്ലാവിലെത്തി അടുക്കളവഴി അകത്തുകടന്നു.കൊച്ചുത്രേസ്യ റൂമിലേക്ക് പോയിരുന്നു.
“നീ…മരുന്നടിക്കുവോടാ……” വക്കച്ചൻ സെറ്റിയിലിരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“അതിപ്പം….മൊതലാളീ…….” അവൻ തല ചൊറിഞ്ഞു.
“നീയെന്നെ മൊതലാളീന്നൊന്നും വിളിക്കണ്ട ഇവരെല്ലാം വിളിക്കുംപോലെ അച്ചായൻന്ന് വിളിച്ചാമതി……” വക്കച്ചൻ പറഞ്ഞു.
“ടീ….സരളേ…നീയാ കുപ്പിയിങ്ങെടുക്ക്…..” വക്കച്ചൻ പറഞ്ഞു.
“ടീ….ത്രേസ്യേ….നീ കതകങ്ങടക്ക്…..”വക്കച്ചൻ കൊച്ചുത്രേസ്യയോട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
“ടാ…..അവിടിരിക്ക്…..” വകച്ചൻ സുകേശനോട് പറഞ്ഞു.സുകേശൻ വിലകൂടിയ സെറ്റിയിലേക്ക് നോക്കി പിന്നെ വക്കച്ചൻ്റെ മുഖത്തേക്കും.
“ഇരിക്കെടാ അവിടെ…..” വക്കച്ചൻ ഷുഭിതനായി.
സുകേശൻ പേടിച്ച് പതുപതുത്ത സെറ്റിയിലിരുന്നു.
“ടീ….ഇങ്ങ് വാടീ…….”നൂൽബന്ധമില്ലാതെ നിൽക്കുന്ന ഗീതയോട് വക്കച്ചൻ പറഞ്ഞു.അവൾ