വക്കച്ചന്റെ വികൃതികൾ 1 [നീലാണ്ടൻ] 387

സമാധാനിപ്പിച്ചു. കുറേനേരം കഴിഞ്ഞ് നീലാണ്ടനും മറ്റ് പണിക്കാരും എത്തി.അവർ വീടുപൊളിക്കുന്ന പണിയിൽ ഏർപ്പെട്ടു.വക്കച്ചൻ അവരെ സഹായിച്ച് മുന്നിൽതന്നെയുണ്ട്. പത്തുപതിനൊന്ന് മണിയായപ്പോൾ സുകേശനും ഗീതയും പോകാനുള്ള വേഷത്തിൽ വക്കച്ചൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് വന്നു. വക്കച്ചൻ അവരെ കണ്ട് കാലുംകൈയ്യും കഴുകി വീടിനുള്ളിലെത്തി.
“ടാ…. സുകേശാ….ഇങ്ങ് വാ……” സുകേശനെ വക്കച്ചൻ റൂമിലേക്ക് വിളിച്ചു.
“എന്താ….അച്ചായാ……” സുകേശൻ റൂമീലേക്ക് കയറിവന്നു.വക്കച്ചൻ നൂറിൻ്റെ ഒരുകെട്ട് നോട്ടുമായാണ് ഇരിക്കുന്നത്.
“ഗീതയെന്തിയേടാ………” വക്കച്ചൻ്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഗീതയും റൂമിലേക്ക് വന്നു.
“ഇങ്ങ് വാടീ……” വക്കച്ചൻ ഗീതയെ വിളിച്ചു. ജീത വക്കച്ചൻ്റെ മുന്നിലേക്ക് ചെന്നു.
“നിൻ്റെ സാരീം പാവാടേം പൊക്ക്……” വക്കച്ചൻ പറഞ്ഞു.അവൾ കുനിഞ്ഞ് സാരിയും പാവാടയും പൊക്കി.വിലകുറഞ്ഞ പിഞ്ഞിത്തുടങ്ങിയ അവളുടെ ജട്ടിക്കുള്ളിലേക്ക് വക്കച്ചൻ നൂറിൻ്റെ നോട്ടുകെട്ട് വച്ച് ജട്ടി പഴയരീതിയിൽ വച്ചു.
“ടാ….ഇരുപത്തയ്യായിരം രൂപയൊണ്ട് നീ വീടിൻ്റെ തറ കെട്ട് ബാക്കി നമുക്ക് പിന്നീട് ചെയ്യാം…..”വക്കച്ചൻ പറഞ്ഞു.
“നീയിനി തുണി താഴ്ത്തിക്കോ……” വക്കച്ചൻ ഗീതയോട് പറഞ്ഞു.അവൾ സാരിയും പാവാടയും താഴ്ത്തി.
“പണിക്കിങ്ങ് വരണം അനിയത്തിയേം കൂട്ടിക്കോ അവർക്ക് നീലാണ്ടൻ്റെ വീട്ടില് താമസിക്കാം….” വക്കച്ചൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നൂറിൻ്റെ നാലഞ്ച് നോട്ടുകൾ സുകേശന് നേരേ നീട്ടി.
“ഇത് വഴിച്ചെലവിന് വച്ചോ…….”സുകേശൻ ആ പണം വാങ്ങി പോക്കറ്റിൽ വച്ചു.
“ഈ വീട് പൊളിച്ച് തീരുന്നതിന് മുൻപ് നിൻ്റെ തറപ്പണി കഴിയണം കേട്ടോ……” വക്കച്ചൻ പറഞ്ഞതുകേട്ട് സുകേശൻ തലയാട്ടി.
“എന്നാ…ഞങ്ങള് പോട്ടേ അച്ചായാ……”അവൻ യാത്ര പറഞ്ഞു.
“ആ…..എന്നാ ചെല്ല്……” വക്കച്ചൻ എണീറ്റു. സുകേശനും ഗീതയും യാത്രയായി.