വളഞ്ഞ വഴികൾ 32 [Trollan] 339

“അപ്പൊ നീ…”

എലിയ ചിരിയോട് ചിരി.

“എന്തിനാ ചിരിക്കൂന്നേ.”

“ഒന്നുല്ല….”

“എന്തോ ഉണ്ട് പറയാടി.”

“ഡാ ചെക്കാ… നിന്നെക്കാൾ എനിക്ക് പ്രായം ഉണ്ടാട്ടോ. എടി പോടീ എന്നൊക്കെ നിന്റെ വീട്ടിലുള്ള പെണ്ണുങ്ങളെ വിളിച്ചോ. എന്നെ വിളിക്കണ്ട.”

“സോറി എലിയ കുട്ടി.”

അവൾ എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു പറഞ്ഞു.

“നീ എന്ത് വിളിച്ചാലും എന്റെ മനസ്സിൽ വല്ലാതാ ഒരു ഫീൽ ആടാ.

ഞാൻ ചിരിച്ചത് എന്തെന്നാൽ. എന്റെ ചോരയിൽ പിറന്നത് മുഴുവനും നിന്റെ ഒപ്പം അല്ലോ എന്ന്.”

“ഏഏഏ…. മനസിലായില്ല.”

“കഴിഞ്ഞ തവണ അവൾ വിളിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് ഒരു കാര്യം മനസിലായി. നിന്റെ ഒപ്പം കൂടി അവൾ പള്ളി മതിൽ ചാടും എന്ന്.

നിന്നെ ഒറ്റയടിക്ക് അവൾക് ഇഷ്ടം ആയി പോയെന്ന്.

ഇതിന് മാത്രം ഇഷ്ട പെടാൻ പറ്റിയ ബോഡി അനോടെ നിന്റെ.”

“ആണോ എലിയ കുട്ടി.”

“എന്തായാലും അമ്മ രുചി നോക്കിയ ഫുഡ്‌ അല്ലെ. നല്ല ടെസ്റ്റ്‌ ഉണ്ട്. എന്റെ മകളും തിന്നോട്ടെ ഇനി.

പിന്നെ പള്ളി കാര്യം ആണ് കുറച്ചു കരുതൽ വേണം.

അവൾ നിന്റെ കൂടെ വന്നാലും ഒരിക്കലും ഇവിടെയോ ഈ ഇടവകയുടെ പരിസരത്തോ അവളെ കൊണ്ട് വരരുത് അത്… വലിയ ഇഷ്യൂ ആകും.”

അത് കേട്ട് കൊണ്ട് ഞാൻ.

“നിന്റെ മോൾ ഇതൊക്കെ എന്നെ എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നു ഫോണിലൂടെ. അവളുടെ ഇഷ്ടപെട്ട ഒരു കോർട്സ് അങ്ങ് ഹൈറേഞ്ചില് ഉണ്ട് അവിടെ നമുക്ക് ആരും അറിയാതെ ജീവികം എന്നാ തന്റെ മോൾ പറഞ്ഞേ.

അവൾ തന്നെ ചേച്ചിയോട് സമ്മതാവും വാങ്ങി കഴിഞ്ഞു എന്റെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ. ഒരിക്കലും എന്നെ ഒറ്റക്ക് സ്വന്തം ആക്കില്ല എന്നുടെ.”

 

“ഇതൊക്കെ എപ്പോ?”

“ദീപ്തി പെറ്റു കിടന്നപ്പോൾ.”

 

അങ്ങനെ ഓരോന്ന് സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നപ്പോൾ വീടിന്റെ മുറ്റത് ഒരു കാറിന്റെ ഹോൺ അടി. ഞാനും ഏലിയായും ഒന്ന് പേടിച്ചു.

അവൾ എന്നോട് മാറി നിക്കൻ പറഞ്ഞു എന്നിട്ട് നൈറ്റി ഒക്കെ നെറ്റ് ആക്കി ഇട്ട് ഒരു ഷാൾ എടുത്തു മാറും കൂടെ മറച്ചു. കാരണം ഉള്ളിൽ ഒന്നും ഇട്ടേച് ഇല്ലായിരുന്നു.