വളഞ്ഞ വഴികൾ 5 [Trollan] 690

എന്റെ ഗൈഡ് അല്ലെയിരുന്നില്ലേ ചേച്ചി. ദേ ഇപ്പോഴും.”

“അതേ.

ഞാൻ ഒന്ന് പറഞ്ഞു നോക്കാം. എത്രനാൾ എന്നാ.”

“ഉം.

ഇന്ന് എനിക്ക് വയ്യ ഏട്ടാ.

ഏട്ടന്റെ കൂടെ രണ്ടു ദിവസം ഓ എനിക്ക് മേല് വേദനായ.

നാളെ എനിക്ക് ക്ഷീണം കൊണ്ട് പോകാനും കഴിയില്ല.”

“എനിക്ക് അറിയാം രേഖേ.”

അതും പറഞ്ഞു അവളും ഞാനും കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നു. പിറ്റേദിവസം നേരെത്തെ എഴുന്നേറ്റു അവളെ കൊണ്ട് ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ ചെന്ന് നിന്ന്.

ആ വഴി പോകുന്ന ബൈക്ക് കാർ വരെ രേഖയെ നോക്കുന്നുണ്ട്.

പെണ്ണ് ആണേൽ ജിൻസും ടി ഷർട്ടും ഇട്ട് ഹോട് ലുക്കിൽ ആണ് . അവളെക്കാൾ ഭാരം ഉള്ള ബാഗ് പുറത്തും.

ബസ് വന്നു അവളെ അതിൽ കയറ്റി വീട്ടു.
അവൾ ആണേൽ എന്നെ കണ്ണിൽ നിന്ന് മായുന്ന വരെ വിന്ഡോ സിറ്റിൽ നിന്ന് നോക്കി കൊണ്ട് ഇരിക്കുവായിരുന്നു.

എന്തൊ അവൾ പോയപ്പോൾ ഒരു ഏകന്തതാ ആയി മാറി.

ഞാൻ തിരിച്ചു വീട്ടിലേക് നടന്നു.

ഒരിക്കൽ 100മീറ്റർ പോലും നടക്കാതെ ബൈക്ക് എടുത്തു പോകുന്ന ഞാൻ ആണ് ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്ന് ഈ നടക്കുന്നെ.

അവൾ രേഖ എനിക്ക് തന്നാ സുഖവും എല്ലാം എന്റെ മനസിനെ തണുപ്പിച്ചിരുന്നു.

പോകുന്ന വഴി രാജപ്പൻ തന്റെ കലാപരിപാടികൾ റോഡിന്റെ അരുകിൽ തുടങ്ങിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇച്ചിരി നേരം അതും കണ്ടാ ശേഷം ആണ് വീട്ടിലേക് വന്നേ.

വീട്ടിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ ആ ദീപ്‌തി ആണേൽ തൊഴുത്തിൽ തന്നെ.

ഇവൾക്ക് ഇത് മാത്രം ഉള്ളോ. എന്നെ കണ്ടതും.

“കൊണ്ട് വിട്ടോടാ നിന്റെ രേഖ കുട്ടിയെ.

അവൾക് പോകണം എന്നില്ലല്ലോ നിന്നെ ഇട്ടേച്.”

“കൊണ്ട് വിട്ട്.

സകലത്തിന്റെയും നോട്ടം അവളുടെ മേത്ത.”

“അയ്യോ ഈ പറയുന്ന ആളെ എനിക്ക് അറിയാല്ലോ.”

ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

“ജയേച്ചി നെ ഇന്ന് കാണാൻ ഇല്ലല്ലോ എവിടെ പോയി കാണും. ഇല്ലേ അലക് കല്ലിന്റെ അവിടെ തുണി അലക്കൽ ആയിരിക്കുംഅല്ലെ ഈ സമയം.”

“ച്ചി പോടാ.