ഫോണിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് ചേതന ഉണർന്നു. നോക്കുമ്പോ മലുവിന്റെ അമ്മ സാരിക . അവൾ മാലുവിനെ കുലുക്കി വിളിച്ചു. ഇന്നലെ ഉറങ്ങാത്തത്തിന്റെയും ഇന്നത്തെ കലാപരുപാടിയുടെയും നല്ല ക്ഷീണത്തിൽ അവൾ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു. ചേതന കോള് എടുത്തു.
ചേതന :- ഹലോ
സാരിക :- മോളെ , നീ എവിടെയാ ?
ചേതന :- ഞാൻ വീട്ടിൽ ഉണ്ട്. എന്താ അമ്മേ.?
സാരിക :- മാലുവോ ?
ചേതന :- ഇവിടുണ്ട് , ഉറക്കത്തിലാ
സാരിക :- ഉറക്കത്തിലോ , പടിക്കാനുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞാണ് ഇവിടുന്നു അങ്ങോട്ടു വന്നത് എന്നിട്ട് കിടന്നു ഉറങ്ങുന്നോ. മോളും ഉറങ്ങുവാരുന്നോ , സംസാരം കേട്ടിട്ടു അങ്ങനെ തോന്നുന്നു.
ചേതന :- അത് അമ്മേ , ഞങ്ങൾ പടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുവാരുന്നു. അപ്പോഴാ എനിക്കു ഉറക്കം വന്നത്. ഞാൻ മായങ്ങിപ്പോയി. അപ്പോഴും മാലു പടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുവാരുന്നു. ഞാൻ ഫോൺ ബെല്ല് കേട്ടാ എണീറ്റത് . നോക്കിയപ്പോ അവൾ നല്ല ഉറക്കം. വിളിക്കണോ അമ്മേ അവളെ .
സാരിക :- വേണ്ട , ഉറക്കം മാത്രം പോര പടിത്തവും വേണം . നീങ്ങാക്ക് വേണ്ടിയ ഞങ്ങളൊക്കെ കഷ്ടപ്പെടുന്നത്. നിങ്ങളൊക്കെ ഒരു നിലയിലെത്തിയിട്ട് ഞങ്ങളുടെ കഷ്ടപ്പാടെല്ലാം തീരുന്നതാണ് എല്ലാ അച്ഛനമ്മമാരുടെയും സ്വപ്നം. അതുകൊണ്ടു നന്നായി പടിക്കു മോളെ. അവളുടെ ഫോൺ സയിലാന്റ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു . ഞാൻ കുറെ വിളിച്ചാരുന്നു.
ചേതന :- ആയിരിക്കും അമ്മേ . പടിച്ചോണ്ടിരിക്കുമ്പോ ഡിസ്ടർബ് ആകാണ്ടാണ് വിജാരിച്ചു ഇട്ടതായിരിക്കും . അവൾ ഏണിക്കുമ്പോ ഞാൻ മാറ്റാൻ പറയാം.
സാരിക :- എന്നാ ശരി മോളെ , ഞാൻ വെക്കുവാ , ഇപ്പോ ഡൂട്ടിയിലാ. സാറ് റൌണ്ടിന് വരുന്ന സമായമാകുന്നു. ഫോൺ ചെയ്യുന്ന കണ്ടാൽ പിന്നെ തീർന്നു. ഞാൻ വെക്കുവാ .
