വനജ [ചുരുൾ] 257

വനജ ഒന്നു നിശ്വസിച്ചു. ഇതുവരെ അനുഭവിക്കാത്ത ഒരു സുഖം. അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ മഴയിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് മകൻറെ ശരീരത്തിലേക്ക് അമർന്നുനിന്നു.

അപ്പു അല്പനേരം അനങ്ങാതെ നിന്നു. ശേഷം അവൻ അവളുടെ വയറിലൂടെ കൈചുറ്റി ഒന്ന് ചേർത്തുപിടിച്ചു. വനജ നടു ഒന്നു അല്പം മുന്നോട്ടേക്ക് വളച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ചന്തി ഒന്നും ഇളക്കി. അപ്പുവിന്റെ കുണ്ണ നീര് ഒലിപ്പിച്ചു.

ഇതു കണ്ടുനിന്ന രാഘവൻ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പൊന്നുവിനെ അയാളുടെ മുന്നിലേക്ക് നിർത്തി അവളെ വയറിലൂടെ ചേർത്തുപിടിച്ച് അയാളുടെ അരക്കെട്ട് അവളുടെ പിൻഭാഗത്ത് ചേർത്തുവച്ചു നിന്നു.

അപ്പുവിന്റെ കൈകൾ മൃദുലമായി അമ്മയുടെ വയറിലൂടെ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവൻ അരക്കെട്ട് അവളിലേക്ക് തള്ളിയും പിൻവലിച്ചും അനക്കി കൊണ്ടിരുന്നു. നൈസ് ആയ നൈറ്റിക്കുമുകളിലൂടെ പതു പതുത്ത അവളുടെ വയറിൻറെ മാർഗവും ചൂടും അവൻറെ ശരീരത്തിലേക്ക് പടർന്നു.

വനജയുടെ പൂർ ചുരത്തുവാൻ തുടങ്ങി അവളൊന്നു കുറുകി. അപ്പു അമ്മയുടെ പിൻകഴുത്തിൽ ഒന്നു ചുംബിച്ചു.

അപ്പു മെല്ലെ അമ്മയുടെ നൈറ്റി ഇടതു വശത്തുനിന്നും മുകളിലേക്കു വലിച്ചതും വനജ മെല്ലെ ഒന്ന് മുന്നോട്ടേക്ക് ആഞ്ഞു. അവൻ നൈറ്റി മുകളിലേക്ക് വലിച്ചു പൊക്കി… പെട്ടെന്ന് ബോധം വന്നതുപോലെ അപ്പു പൊന്നുവിനെയും മുത്തച്ഛനെയും തിരിഞ്ഞുനോക്കി.

അഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന മുത്തച്ഛൻറെ മുണ്ട് ഇരുവശത്തേക്കും മാറി പൊന്നുവിന്റെ ബെറ്റി കോട്ട് അരയ്ക്കു മുകളിലേക്ക് പുറകിൽ നിന്നു മാത്രം പൊക്കി ഒരു കൈ അവളുടെ കുഞ്ഞുമുലയിലും മറുകൈ അവളുടെ അരക്കു കീഴെ ആയി ഇരിക്കുന്നു. കണ്ണുകൾ അടച്ചു മുഖം ചിരെച്ചു രാഘവന്റെ നെഞ്ചിൽ തല അമർത്തി ചുണ്ടു കടിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന അനിയത്തിയെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ പൊക്കിവെച്ച ഇടയിലൂടെ നഗ്നമായ അമ്മയുടെ വയറിൽ തഴുകി..