വാർദ്ധക്യപുരാണം 7 [ജഗ്ഗു] 281

” പേടിക്കണ്ട അവിടെ ചൂണ്ടയിടാൻ വരുന്നവർ മുളയിൽ ചെറിയൊരു കൂടാരം കെട്ടിയിട്ടിട്ടുണ്ട് മഴ പെയ്യുമ്പോൾ കയറി ഇരിക്കാൻ വല്ലപ്പോഴും ഞങ്ങളും അവിടെ പോകാറുണ്ട് ആന്റി പേടിക്കാതെ വാ

” ഏയ്‌ അതുവേണ്ട

” ചിലപ്പോൾ ആന്റി ലിംഗം ഉള്ളിൽ കയറുമ്പോൾ വേദനയിൽ വിളിച്ചാലോ!!പറയാൻ പറ്റില്ല ചിലപ്പൊ അവര് ഉണരും

‘ അത് കേട്ടപ്പോൾ വീണ്ടും നാണത്താൽ മിഴികൾ ഇടഞ്ഞു

” വേദനിക്കോ!!ഏയ്‌ വേദന കാണില്ല

” പറയാൻ പറ്റില്ല ആന്റി വാ

‘ അവസാനം എൻ്റെ നിർബന്ധത്തിൽ വഴങ്ങി മനസില്ലാമനസോടെ അവർ സമ്മതിച്ചു..ഞങ്ങൾ ഒരു ഷീറ്റും തലയിണയും എടുത്ത് പൂർണ്ണ നിലാവ് വിരിച്ച മെത്തപ്പായായുടെ വെളിച്ചത്തിൽ തോട്ടിൻ കരയിലേക്ക് നടന്നു

‘ പറയാൻ പറ്റില്ല വിലക്കുവാങ്ങാൻ പറ്റാത്ത ഒന്നാണ് ജീവിതം..പിടിക്കപ്പെട്ടാൽ പിന്നെ തിരിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയില്ല..ഒരു ചെറിയ അപസ്വരം മതി താളം തെറ്റാൻ..അപ്പോൾ അത്തരം അപസ്വരങ്ങൾ ഒഴിവാക്കുന്നതല്ലെ ബുദ്ധി..വേദനിക്കില്ല പോലും ഇരുമ്പൻ കുണ്ണയുടെ ഉറപ്പ് ഇവർക്ക് അറിയാഞ്ഞിട്ടാണ് യോനിയെ അവൻ കുത്തികീറാതെ ഇരുന്നാൽ മതി

‘ വീശിയടിക്കുന്ന കാറ്റിൽ കാട് കുലുങ്ങുന്നു തെങ്ങോലകൾ ശബ്ദിക്കുന്നു ഞങ്ങൾ നടന്ന് കൂടാരത്തിൽ എത്തി അതിൽ ഞാൻ ഷീറ്റ് വിരിച്ചു

” ഇവിടെ ഇരിക്ക് ഞാനിപ്പൊ വരാം

” എവിടെ പോകുന്നു!!

” മൂത്രം ഒഴിക്കട്ടെ

‘ ഇരുട്ടിലേക്ക് മാറി നിന്ന് മടിക്കുത്തിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരുന്ന സ്പ്രേ പുറത്തെടുത്ത് കുലുക്കി..ലുങ്കി പൊക്കിയിട്ട് പൂർണ്ണത്രയത്തിൽ നിക്കുന്ന കുണ്ണയിൽ സ്പ്രേ ചെയ്തു..അവനൊരു പുതിയ ഉന്മേഷം വല്ലാത്ത ഗന്ധമുള്ള സ്പ്രേ നിലാ വെളിച്ചത്തിൽ അവൻ ചിണുങ്ങി മകുടം വികസിച്ച്‌ കൂടുതൽ വലിഞ്ഞു ദൃഡമായി..ഞരമ്പുകൾ ഉൾവലിഞ്ഞു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് തള്ളി വീണ്ടും കുറച്ചുകൂടി അടിച്ചു കാശ് മുതലാക്കണമല്ലൊ..

°° അര മണിക്കൂർ എങ്കിലും അവരെ പണിയാൻ പറ്റണെ

‘ കുലച്ച കുണ്ണയെ ലുങ്കിക്കടിയിലാക്കി ഞാൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയിരുന്നു..സ്മരണയുടെ വൈകല്യത്തിന് നിലാവ് മാത്രം സാക്ഷി അവൾ മേഘങ്ങളുടെ മറവിലിരുന്ന് ഞങ്ങളെ നാണത്താൽ നോക്കി..എൻ്റെ നോട്ടം അവരുടെ കണ്ണിൽ ഉടക്കിയപ്പോൾ കാലങ്ങളുടെ നൊമ്പരം ഹൃദയത്തിൽ തേങ്ങി..അവിചാരിതമായി വീണു കിട്ടിയ സന്ദർഭം എൻ്റെ ചുണ്ടിൽ അരുളിയപ്പോൾ ഞാൻ ലജ്ജയിൽ മുങ്ങി..ഒരു നിമിഷം ഒരു നിമിഷം മാത്രം ഹൃദയം നിലച്ചുവോ??അവരെൻറെ കാതുകളിൽ അമൃത് ചൊരിയുന്നു..തണുത്തു മരവിച്ച്‌ കൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന രാത്രിയിൽ ഹൃദയത്തിൻറെ ഉള്ളറ പൂർണ്ണമായും തുറന്നു..ഞങ്ങൾ വീണ്ടും നിമിഷങ്ങളോളം മൂകരായി ഇരുന്നു..തളർച്ചു നിർത്തിയ നിശബ്ദതയിൽ അവരുടെ നിശ്വാസങ്ങൾ എന്നിൽ വീണ്ടും ഇളക്കം സൃഷ്ടിച്ചു..കാട്ടുമുല്ലയുടെ മണം വായുവിൽ ഒഴുകി നടന്നു..ജിഞ്ജാസ തുളുമ്പുന്ന മിഴികളാൽ എന്നെ നോക്കുമ്പോൾ ഒരായിരം ചോദ്യങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് തൊടുത്തുവിടുന്ന പോലെ

°° ഇനി വയ്യ ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യാതെ തളർന്നു പോകുന്നു

‘ വലതുവശത്ത് ലജ്ജാവിവശയായി തിളങ്ങുന്ന മിഴികളുമായി അവർ ഇരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു..തറയിൽ നിന്നും ഇരിക്കുന്ന കൂടാരത്തിന് എൻ്റെ അരക്കെട്ട് വരെയുള്ള പൊക്കം മാത്രം..മുടിയിൽ കൈകൾ ഇഴഞ്ഞു പനിനീർ ചുണ്ടിൽ മുത്തം നൽകി എന്തു മധുരമാണ് ചുണ്ടുകൾക്ക്

°° മതി ഇനി പിടിച്ചുനിൽക്കാൻ വയ്യ