വാർദ്ധക്യപുരാണം 622

ഞങ്ങൾ നേരെ വയലിനു  മറുകരയിലേക്കു തണലേകി ചിറകുവിരിച്ചുനിൽക്കുന്ന പ്ലാവിൻചോട്ടിലേക്കു.ഞങ്ങളെല്ലാം അവിടിരുന്നു ഞാനാ പ്ലാവിലെക്കു പ്ലാവിലെക് തലചാച്ചു.. നമ്മളീ സാധാരണക്കാർക്ക്‌ റമ്മാണലിയ പറ്റിയത്

സ്‌ഥിരം ഒഴിപ്പുകാരൻ കുട്ടാപ്പി (യഥാ പേരല്ല)സാധനം പൊട്ടിച്ചൊഴിപ്പു തുടങ്ങി എല്ലാം 3,4 എണ്ണം വിട്ടപ്പ സംസാരം തുടങ്ങി,,,, മൈര്സ്ഥിരംതേപ്പുകഥകൾ,കോളേജ്,പാർട്ടി ഇതൊക്കെത്തന്നെ

കള്ളുകുടിക്കുമ്പോ പെണ്ണുo,പാർട്ടിയും പറയരുതെന്നാണ് 1കുപ്പി കാലി,രണ്ടാമത്തതും പൊട്ടി  ഒരു മുക്കാൽ മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു അതും കാലി.. പിന്നെ ഇളംകാറ്റുംകൊണ്ട് സംസാരം.ഞാനുൾപ്പെടെയെല്ലാം ഏകദേശം നല്ല ഫിറ്റായി സമയം1.30

ഞാൻ :അളിയന്മാരെ ഞാൻ പോണ് ഉറക്കം വരുന്നു

:ഓഹ് കപ്പാസിറ്റി മാൻ ഇന്നെന്തുപറ്റി?

ഞാൻ:എന്താണെന്നറിയാൻവയ്യളിയ  ഞാൻ പോണ്.നല്ല വിശപ്പുമുണ്ട്

:ശെയ് ഇരിയെട മൈരേ പിന്ന കഴിക്കാം

:ഇല്ലാളിയാ ഞാൻ പോണെന്നുംപറഞ്ഞു വീട്ടിലേക്കുള്ളവഴിയെ നടന്നു

ഞാൻ ആടുന്നുണ്ടോ വഴിവക്കിലെ കടയിലെ പൊടിയാന്മാമൻ(പേരുകളൊന്നും യഥാര്തമല്ല  തുറിച്ചുനോക്കുന്നുണ്ട്.ശെയ് മൈര് കുടിക്കുന്ന കാര്യം മിക്കവർക്കും അറിയാമെങ്കിലും ഞാൻ ആടിപ്പോകുന്നതോർത്തു എന്തോപോലെ

വീട്ടിലെത്തി ഗേറ്റ് തുറക്കാൻനേരം വിജയമ്മയുടെ പുറകില്നിന്നുള്ള വിളി

:ഡാ മോനെ ടുട്ടു ഒന്നിങ്ങുവന്നെ

:എന്താ?

:നാളയെന്റ്റ മൂത്തമോളും കുടുംബവുമിങ്ങോട്ടു വരുന്നുണ്ട് നീയാ പച്ചക്കറിയൊക്കെ അരിഞ്ഞൊന്നു സഹായിച്ചുത

:അവര് നാളെയല്ലേ വരുന്നേ?അപ്പൊ നാള ചെയ്താൽപോരെ