വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 3 [വെറും മനോഹരൻ] 569

അഞ്ജു: “ഇവിടെ തന്നല്ലേ..?”

“മ്മ്..” മൂളുന്നതിനൊപ്പം റോഷൻ കണ്ണുകളുയർത്തി നേരെ നോക്കി. കണ്ണ് ഉടക്കിയത് വീണ്ടും അവളുടെ മുലകളിൽ തന്നെയായിരുന്നു. തന്റെ മുഖത്തിന് തൊട്ട് മുൻപിലായി, പച്ചബ്ലൗസിൽ പൊതിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന അഞ്ജുവിന്റെ മനോഹരമായ മുലകൾ. കൈകൾ തിരുമ്മാനായി ഉയർത്തി പിടിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ അവളുടെ കക്ഷം അവന് വ്യക്തമായി കാണാമായിരുന്നു. വിയർത്ത് നനഞ്ഞൊട്ടിക്കിടക്കുന്ന ആ കക്ഷത്തിൽ നിന്നും വമിക്കുന്ന സുഗന്ധം റോഷൻ അറിയാതെ തന്നെ അവന്റെ സിരകളെ ചൂട് പിടിപ്പിച്ചു. അതിനൊപ്പം അവന്റെ ചുണ്ടുകൾക്ക് സെന്റിമീറ്ററുകൾ മാത്രം അകലെ അവളുടെ മുല ഉയർന്ന് താഴുന്ന കാഴ്ച കൂടി ആയതോടെ, ഏത് നിമിഷം വേണമെങ്കിലും നിയന്ത്രണം തെറ്റിപ്പോകും എന്ന് അവസ്ഥയിലേക്ക് അവന്റെ മനസ്സ് തെന്നിമാറി. അവൻ പതിയേ കണ്ണുകൾ താഴോട്ട് ഇറക്കി. നേരത്തെ മറഞ്ഞിരുന്ന അവളുടെ പൊക്കിൾക്കുഴി ഇപ്പോൾ അൽപസ്വല്പം വ്യക്തമായി അവന് കാണാം. അത് പൂർണ്ണമായി കാണാനായി അവന്റെ മിഴികൾ പരതി….

ഈ സമയമത്രയും അവന്റെ തല തിരുമ്മുകയായിരുന്ന അഞ്ജു ഒന്ന് താഴോട്ട് കണ്ണ് പായിച്ചു. അവന്റെ ആ നിൽപ്പ് കണ്ടതും നേരത്തെക്കണക്ക് അവന്റെ നോട്ടം വേണ്ടാത്ത ഇടത്തേക്കായിരിക്കുമെന്ന് അവൾ ഊഹിച്ചു. അവന് വേദന എടുക്കണം എന്ന ഉദ്ദേശത്തിൽ തന്നെ ഇടി കിട്ടിയിടത്ത് അവളൊന്നു ആഞ്ഞു തിരുമ്മി വിട്ടു.

“ഹൊ…”, വേദനയാൽ തലയിൽ കൈ വച്ചു കൊണ്ട് റോഷൻ നിവർന്നു. ശേഷം വേദനയും ദേഷ്യവും പ്രണയവും എല്ലാം അടങ്ങുന്ന പുതിയൊരു രസഭാവത്തിൽ അവളെയൊന്ന് കണ്ണിമച്ചിമ്മാതെ നോക്കി.

“ഏ ..?”, അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട്, അവൾ സ്ഥായിയായ ആറ്റിട്യൂഡിൽ കാര്യം തിരക്കി.

റോഷൻ: “ഫോൺ…”

അഞ്ജു കട്ടിലിൽ നിന്നും ഫോൺ എടുത്ത് അവന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു. അപ്പോഴും അവളിൽ നിന്നും അവൻ കണ്ണെടുത്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. വാല് പോയ കുരങ്ങന്റെ കൂട്ടുള്ള അവന്റെ നിൽപ്പ് കണ്ടു ഒരിക്കൽ കൂടി അവൾ കണ്ണുകൊണ്ട് കാര്യം തിരക്കി.

“താങ്ക്സ്…”, ഏതോ സ്വപ്നലോകത്തിൽ എന്നവണ്ണം മറുപടി പറഞ്ഞു, അവൻ വെളിയിലേക്ക് നടന്നു. പുറത്തേക്കിറങ്ങിയതും കിളി പോയ കണക്ക് ആദ്യം എതിർദിശയിലേക്ക് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയ റോഷൻ പെട്ടന്ന് തന്നെ അബദ്ധം തിരിച്ചറിഞ്ഞു നേരായ വഴിക്ക് തിരിഞ്ഞ് നടന്നു.