വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 6 [വെറും മനോഹരൻ] 592

ശരണ്യയുടെ ആ പറച്ചിലിന് അവനും ചിരിച്ചുകൊടുത്തു…. അവന്റെ ചിരി കണ്ടു അവളുടെ മുഖത്തും ഒരു പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു വന്നു….

അവൻ പാർക്കിംഗിലേക്ക് തിരിയുന്നിടത്ത് അവളെ ഇറക്കി. ഇരുവരും ബൈ’ പറയും മട്ടിൽ തലയനക്കി.

“ഡാ…”, നടന്ന് നീങ്ങും മുൻപായി, ബുള്ളറ്റ് ഒതുക്കാൻ നീങ്ങിയ റോഷനെ, അവൾ വീണ്ടും വിളിച്ചു. റോഷൻ ബുള്ളറ്റ് നിർത്തി, കാര്യമാരായും മട്ടിൽ തിരിഞ്ഞു.

“നീ എന്റെ നമ്പർ അച്ചുവിന് കൊടുത്തില്ലല്ലോ….?”, ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല…. എന്താ കൊടുക്കണമായിരുന്നോ…?”, റോഷനും അതേക്കൂട്ട് ഒരു ചിരി ചിരിച്ച്, മറുചോദ്യം ഉന്നയിച്ചു.

“വേണ്ടാ…”, ചിരിക്കൊപ്പം ശരണ്യ ഒന്ന് ഒരു കണ്ണടച്ചു കാട്ടി.

റോഷനും അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ഇരുവരും യാത്ര പറഞ്ഞ് നീങ്ങി.

*** *** *** *** ***

വാർഡിൽ എത്തിയതും, നിക്സന്റെ കഥയിൽ സംഭവിച്ച പുതിയ സംഭവവികാസങ്ങൾ റോഷൻ അച്ചുവിനോടും വിമലിനോടുമായി പങ്ക് വച്ചു.

“റോഷാ… നീ കുറച്ച് കൂടിയ കളിയാണ് കളിക്കാൻ പോകുന്നേ…?”, മുഴുവനും കേട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, വിമൽ തന്റെ ആശങ്ക രേഖപ്പെടുത്തി.

“അറിയാടാ… എന്തായാലും എല്ലാ കളിക്കും ഒരു അന്ത്യം വേണ്ടേ…?”, എന്തോ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ച ഭാവത്തിൽ റോഷൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.

“നിനക്കറിയാവുന്ന പഴയ നിക്സൻ അല്ല അവൻ… അതോർമ്മ വേണം.”, വിമലിനെ പിന്തുണച്ചുകൊണ്ടു, അച്ചുവും കൂട്ടിച്ചേർത്തു.

റോഷൻ ഉറച്ച ദൃഷ്ടിയോടെ ഇരുവരെയും ഒന്ന് നോക്കി. അവർ പറഞ്ഞതിന്റെ പുറത്ത്, നിക്സനെക്കുറിച്ച് ചെറിയൊരു ഭയം ഉള്ളിൽ കയറിക്കൂടിയെങ്കിലും, അതിലുപരി നിക്സനോടുള്ള കലി ആ നോട്ടത്തിൽ പുറത്തേക്ക് പ്രതിഫലിച്ച് കണ്ടു.

അവന്റെ ആ നോട്ടം കണ്ടതും, വിമലും അച്ചുവും ഉത്കണ്ഠയോടെ പരസ്പരം കണ്ണുകൾ തിരിച്ചു. തീരുമാനം എടുത്ത് കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ റോഷൻ ആരു പറഞ്ഞാലും കേൾക്കില്ലെന്ന് അവർക്ക് നല്ലപോലെ അറിയാം… ആ ബോധ്യം ഉള്ളതോണ്ട് തന്നെ, അവർ പിന്നെ കൂടുതലൊന്നും പറയാനും നിന്നില്ല.

“ഇവന്റെ ഡിസ്ചാർജ്ജ് നാളത്തേക്ക് മാറ്റി…”, ഒരു നിമിഷത്തെ ഇടവേളയെടുത്ത ശേഷം, വിഷയം മാറ്റാനെന്നോണം വിമൽ പറഞ്ഞു.

റോഷൻ : “അതെന്തു പറ്റി…?”

വിമൽ : “ടെസ്റ്റ് റിസൾട്ടിൽ എന്തോ വേരിയേഷൻ ഉണ്ടെന്ന്… 1 ഡേ കൂടി ഒബ്സർവേഷൻ ഇരുന്നിട്ട്, ഒന്നൂടി ചെക്ക് ചെയ്തിട്ട് പോവാന്നാ പറഞ്ഞേ…”